“ลองใช้ความพยายามดูสิ” เขายั่ว
“พี่กระทิงแรงเยอะกว่านี่คะ” เธอยิ่งหน้างอ
“ให้พี่กระทิงกินหญ้าหวานนะ เหมาะสมที่สุด หญ้าหวานจะกินพี่กระทิงได้ไง”
“ไม่เอาหญ้าหวานจะอยู่ข้างบน”
เขาหัวเราะเบาๆ บดจูบปิดปากเธอเสียก่อนจะช้อนสะโพกเธอขึ้นแล้วขยับรุกล้ำเข้าไปในกายสาวอย่างหนักหน่วงเต็มอารมณ์
“อื้อ... จอมเผด็จการ” ญารินดาร้องครางเสียงสะท้าน หยัดสะโพกตามการขยับของเขาในทุกลีลารัก
ริมฝีปากหยักหนาก้มลงแนบชิดซุกไซ้กับทรวงอกอิ่ม มือหนากอบกุมขยำเคล้นคลึง เขาสะกิดยอดถันด้วยปลายนิ้วก่อนจะกอบกุมป้อนเข้าปากดูดไล้ลามเลียอย่างหิวกระหาย ให้สาสมกับที่หิวโซมาหลายวัน
“ว้าย! พี่กระทิง” ญารินดาร้องเสียงดังหน้าแดงก่ำเมื่อโดนยกขึ้นนั่งทาบทับบนตัวเขาอีกครั้ง เธอนิ่งไม่ยอมขยับมองค้อนคนเจ้าเล่ห์
“ขยับสิครับหญ้าหวาน พี่ทำตามแล้วไง”
“ไม่เอา ตอนนี้หญ้าหวานเหนื่อย พี่กระทิงขยับเองแล้วกัน” เด็กดื้อทำเสียงเนือย ซบใบหน้าที่
