“รู้เหรอว่ารถผมอยู่ที่ไหน” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มกับท่าทางของภรรยาหมาดๆ สงสัยจะกลัวจริงๆ เขาได้แต่มองร่างบางอย่างมีความสุข
“ไม่รู้หรอก เดินออกไปก็เจอเองล่ะ ว่าแต่เจ้าพ่ออย่างคุณไม่ต้องมีบอดี้การ์ดเหรอ” พะพายเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย
“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว หัดทำตัวให้ชินในฐานะภรรยาเจ้าพ่อก็แล้วกัน” ด้วยเพราะห่วงความปลอดภัยของเธอ เขาก็เลยต้องรัดกุมขึ้น ลำพังเขา เขาสามารกเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว แต่เธอผู้ไม่มีประสบการณ์เรื่องพวกนี้ เขาไม่สามารถให้เธอมาเสี่ยงอะไรได้ การป้องกันด้วยบอดี้การ์ดฝีมือดีจึงเป็นเรื่องที่เขาต้องทำ
“อย่าสร้างศัตรูให้มากแล้วกัน ฉันไม่อยากหลบลูกกระสุน” หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยท่าทางปลงๆ ในเมื่อทางเดินนี้เธอเลือกแล้ว สิ่งที่เธอต้องทำต่อจากนี้ เธอก็แค่อยู่กับมันให้ได้ เพราะเธอไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอะไรได้อีกแล้ว
“ศัตรูใหม่ไม่มีหรอก มีแต่ศัตรูเก่า” เขาเอ่ยออกมาด้วยความจร
