“เอาเถอะ เล่าก็เล่า ถ้าอย่างงั้นช่วยเล่าต่อได้มั้ย ที่นี่มีความเป็นมายังไง ทำไมมีแต่ผู้สูงอายุ” พะพายถามออกมาด้วยความสงสัย เด็กในหมู่บ้านเธอก็แทบจะไม่เห็น มันน่าแปลกจริงๆ แล้วคนหนุ่มสาวหายไปไหนหมด
“อยากฟังจริงๆ เหรอ” พ่อเลี้ยงณดลเอ่ยถามออกมาเสียงนุ่ม
“ก็จริงสิ คุณดูถูกความอยากรู้อยากเห็นของฉันมากเกินไปแล้วนะ”พะพายเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอยิ้มให้เขา มันน่าประหลาดใจจริงๆ แต่เขาก็ไม่ทักเธอหรอก ถ้าเขาทักเธออาจจะหยุดยิ้มให้เขาก็ได้เขาก็เลยไม่อยากเสียช่วงเวลาดีๆ ไป การเงียบและไม่เอ่ยมันออกไป จึงเป็นสิ่งที่เขาต้องทำ
“ถ้าอยากรู้ผมก็จะเล่าให้ฟัง” ในที่สุดชายหนุ่มก็เอ่ยออกมาเสียงจริงจัง
“เล่าเลยอย่าพิ่งเก๊กหล่อสิ” พะพายถามด้วยความอยากรู้
“ก็ได้ๆ ก็ได้ พ่อผมทำผิดกับคนที่นี่ไว้มาก คนหนุ่มสาวที่หายไปส่วนใหญ่ก็คือลูกน้องของพ่อผม ทำงานอยู่ที่โรงงานผลิตยา แล้วตำรวจก็มากวาดล้าง คนเ
