“มาสิ มาแจกของให้ชาวบ้านด้วยกัน” ชายหนุ่มจูงมือหญิงสาว แล้วก็พาเธอเดินไปที่ท้ายรถคันที่มันว่างอยู่ และมีชาวบ้านยืนรออยู่ตรงนั้น คนที่ถูกจับจูงก็เดินตามไปอย่างงงๆ ก่อนที่เธอจะเริ่มสนุกกับการแจกของ เธอรู้สึกอิ่มบุญขึ้นมาทันที ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่เงินเธอ แต่รอยยิ้มของพวกเขา มันทำให้เธอมีความสุขเป็นอย่างมาก มุมมองที่เธอมีต่อเขา มันเริ่มเปลี่ยนไปอย่างที่พะพายไม่ได้รู้ตัวเลย
ทุกคนช่วยกันแจกของอย่างมีความสุข จนกระทั่งทุกคนได้รับของเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มจึงพาหญิงสาวเดินไปจุดชมวิวของหมู่บ้าน และหญิงสาวก็ยอมเดินตามเขาไป ความหวาดกลัวที่เธอมีต่อเขามันน้อยลงอย่างที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะเธออ่อนไหวกับเรื่องพวกนี้ เธอชอบช่วยเหลือคนอื่นอยู่แล้ว เขาก็เลยสามารถทำให้เธอเริ่มเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อเขา เพียงเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้
“เป็นยังไงฮันนีมูนแบบไปเช้าเย็นกลับของผม” ชายหนุ่มเอ่ยออก
