หลังจากที่ทั้งสองคนถึงที่บ้านเรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาที่พ่อเลี้ยงจะต้องปลุกภรรยาของเขาแล้ว แต่ปลุกธรรมดามันก็ไม่ใช่เขาน่ะสิ ปลายนิ้วของพ่อเลี้ยงหนุ่มเขี่ยที่จมูกรั้นของเธอ ทำให้เจ้าของจมูกลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงีย
“ถึงแล้วเหรอคะ” พะพายเอ่ยถามพร้อมทั้งใช้มือทั้งสองข้างของตนเองขยี้ตาราวกับเด็กที่เพิ่งตื่นนอน
“ถึงบ้านเราแล้ว เข้าไปในบ้านเถอะ” ชายหนุ่มเอ่ยคำว่าบ้านด้วยเสียงอุ่น ทำให้คนที่สลึมสลือมองหน้าเขาเล็กน้อย เขาเรียกว่าบ้านได้สนิทปากก็เพราะว่าที่นี่มันคือบ้านของเขา แต่ทำไมเธอต้องอุ่นใจเมื่อเขาเรียกมันว่าบ้าน เธอไม่เข้าใจตนเอง หรืออาจจะเพราะว่ายังงัวเงียและไม่ได้สติ เธอก็เลยหลงผิดไปบ้างสินะ ตั้งสติเข้าไว้พะพาย เธอต้องตั้งสตินะ
ทั้งสองคนเดินเข้ามาในบ้าน พะพายกำลังจะเข้าไปในครัว เพราะว่าเธอจะเข้าไปดูว่ามีวัตถุดิบอะไรที่สามารถทำอาหารให้เขาและเธอรับประทานได้ ก็เพราะความคิดฟุ้งซ่านของเ
