ดวงใจพ่อเลี้ยงณดล

แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก...2

“คุณพะพายครับ แม่เลี้ยงเรียกหาครับ” นายชดคนขับรถของแม่เลี้ยงพรมมาตะโกนมาแต่ไกล พอพะพายได้ยินเท่านั้นแหล่ะ เธอก็ส่ายหน้าน้อยๆ ด้วยความระอา ก็เพราะว่านายชดนั้นตะโกนจนได้ยินไปทั้งหุบเขาแล้วมั้ง มิหนำซ้ำเธอกำลังซักพี่ชายของเธอเพื่อให้เขาหลุดพิรุธออกมา แต่ทว่าตอนนี้เธอกลับต้องไปพบมารดาของตนเอง เพราะถ้าไปช้าไม่ทันใจ เธอต้องหูชาเพราะเสียงบ่นของแม่เลี้ยงพรมมาเป็นแน่

“ไปสิ คุณแม่เรียกนะ” ผู้เป็นพี่ชายเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม เพราะภายใต้รอยยิ้มมีความโล่งใจไม่น้อย ถ้าซักต่อไปอีก มีหวังเขาอาจจะหลุดก็ได้

“ไม่ต้องดีใจขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวพะพายกลับมาซักอีกแน่ๆ” พะพายเอ่ยออกมา ก่อนที่เธอจะยู่หน้าเล็กน้อย แล้วก็เดินกลับไปที่เรือนไม้สักหลังใหญ่ที่ครอบครัวของเธอใช้อาศัยอยู่

ส่วนพร้อมก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ต้องขอบคุณมารดาของเขา ที่ทำให้เขาไม่ต้องถูกซักไซร้จากน้องสาวผู้ช่างสงสัยเหลือเกิน

“โชคดีนะน้องรัก” พร้อมตะโกนไล่หลัง พร้อมทั้งโบกมือลาน้องสาวของตนเอง เขาไม่รู้ว่ามารดาเรียกน้องสาวเพราะเหตุใด แต่มันเป็นผลดีสำหรับเขา ที่ไม่ต้องตอบคำถามยัยตัวเล็กผู้ซึ่งจะไม่หยุดซักจนกว่าจะคลายความสงสัย

ส่วนพะพายนั้นก็เดินไปที่เรือนใหญ่ด้วยความขัดใจ แล้วเธอก็ตั้งมั่นว่าหลังจากสนทนากับมารดาเสร็จ เธอก็จะกลับไปหาพี่ชายอีก หวังว่าจะไม่หนีไปไหนก่อนแล้วกัน

“มาแล้วเหรอพะพาย” แม่เลี้ยงพรมมาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ตอนนี้ท่านเป็นแม่ที่อบอุ่นมากเหลือเกิน ซึ่งต่างจากเวลาที่มีใครขัดใจท่าน เพราะท่านจะแปลงร่างเป็นคนใจร้ายอย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือคนเดียวกัน

“แม่มีอะไรเหรอคะ” พะพายเอ่ยถามทันทีที่มาถึง เพราะว่าเธอไม่อยากเสียเวลามากเท่าใดนัก จิตใจของเธอกำลังสงสัยในสิ่งที่พี่ชายของตนเองกำลังทำอยู่

“นั่งลงก่อนสิ” แม่เลี้ยงพรมมาเอ่ยออกมาเสียงหนักใจ เพราะเรื่องที่ท่านจะเอ่ยออกไปตอนนี้ มันอาจจะทำให้บุตรสาวโวยวายขึ้นมาก็ได้ เพราะด้วยนิสัยของบุตรสาวแล้ว ไม่ชอบให้ใครมาบังคับเธอ และสิ่งที่ท่านจะทำตอนนี้ มันก็คือการบังคับทั้งร่างกายและจิตใจของบุตรสาว

“แม่มีเรื่องอะไรคะ” คนที่ฉลาดอย่างบุตรสาว เริ่มเห็นความผิดปกติของมารดา ด้วยเพราะท่าทางที่เป็นกังวลของท่าน ในเรื่องที่ท่านกำลังจะพูดกับเธอในตอนนี้

“แม่จะให้พะพายแต่งงานกับพ่อเลี้ยงณดล” แม่เลี้ยงพรมมาเอ่ยออกมาด้วยความเครียด แต่คนที่เครียดกว่าก็คือบุตรสาวของท่าน หมายความว่ายังไง นี่เธอต้องแต่งงานกับพ่อเลี้ยงณดล คนร้ายกาจที่ใครๆ ในจังหวัดต่างไม่อยากเอาตัวเข้าใกล้อย่างนั้นเหรอ

มารดาของเธอท่านคิดอะไรอยู่ อยู่ดีๆ ท่านถึงส่งเธอไปลงนรกอย่างนั้น คนที่เจ็บปวดเป็นอย่างมากคงไม่พ้นพะพาย เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอต้องแต่งงานกับคนเลวๆ อย่างเขา มารดาของเธอกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ ตอนนี้ความผิดหวังอยู่ในแววตาของหญิงสาว เธอไม่สามารถปิดบังความรู้สึกของเธอได้ และแม่เลี้ยงพรมมาก็รู้ดีว่าบุตรสาวผิดหวังในตัวท่านมากเท่าใดก็ตาม แต่ท่านไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ ท่านได้แต่หวังว่าบุตรสาวจะยอมตกลงแต่โดยดี อย่าให้ต้องหักหาญน้ำใจกันไปมากกว่านี้เลย