“นี่แม่เกลียดพะพายขนาดนั้นเลยเหรอคะ” พะพายเอ่ยถามออกมาด้วยความเจ็บปวด เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามารดาที่เธอคิดว่าท่านรักเธอมาก ท่านกำลังบังคับให้เธอแต่งงานกับคนที่ใครๆ ก็ไม่อยากเข้าใกล้
“แม่ที่ไหนจะไปเกลียดลูกล่ะ แม่ก็มีเหตุผลของแม่ พะพายเข้าใจแม่ด้วยเถอะ” แม่เลี้ยงพรมมาเอ่ยออกมาด้วยความลำบากใจ เธอไม่เข้าใจว่ามารดาจะมีเหตุผลหรอกนะ เพราะมันไม่น่าจะมีเรื่องอะไรที่ทำให้มารดาของเธอไปเกี่ยวข้องกับคนเทาๆ อย่างพ่อเลี้ยงณดล คนที่ต่อให้จะเหลือผู้ชายคนเดียวบนโลกแล้วคนๆ นั้นคือเขา เธอก็ไม่มีทางเอาชีวิตของเธอไปยุ่งเกี่ยวกับมาเฟียที่ได้ชื่อว่ารวยมากเหลือเกิน แต่รวยจากธุรกิจสีเทา คนอย่างเธอรักความถูกต้อง คนที่จะมาเป็นสามีของเธอได้ ต้องมาจากความรักเท่านั้น และเขาก็ต้องเป็นคนดีพอที่เธอจะมอบความรักให้เขา
“แล้วเหตุผลของแม่คืออะไรล่ะ บอกพะพายมาสิ” ความไม่พอใจฉายชัดมาในแววตาของบุตรสาว ทำให้แม่เลี้ยงพรมมาลำบากใจไม่น้อย แต่ก็ต้องทำ เพื่อครอบครัว และความฝันของสามีผู้ล่วงลับไปแล้ว บางครั้งอาจจะต้องมีคนเสียสละ และคนๆ นั้นก็คือบุตรสาวของท่าน แม้ว่าบุตรสาวจะมองว่าท่านเห็นแก่ตัว แต่ท่านรู้เรื่องราวบางอย่างและเห็นอะไรบางอย่างในแววตาพ่อเลี้ยงณดล ท่านก็เลยยอมที่จะปล่อยบุตรสาวเพียงคนเดียวของท่านให้แต่งงานกับเขา แม้ว่าท่านจะไม่เชื่อมั่นในตัวพ่อเลี้ยงณดลเพียงใดก็ตาม เพราะว่าสิ่งที่ชาวบ้านเล่าลือเกี่ยวกับตัวเขา มันมีแต่เรื่องเสียๆ หายๆ ไม่มีเรื่องดีเลยสักนิด หากแต่ว่าบางอย่างในสายตาเขาจริงๆ ที่ท่านตกลงรับข้อเสนอจากเขา นั่นคือการมอบสินสอดห้าสิบล้านบาท เพื่อให้ท่านได้ฟื้นฟูที่ไร่เชิงเดือนแห่งนี้ และเงื่อนไขเพียงข้อเดียวที่เขาต้องการจากท่าน ก็คือการแต่งงานกับพะพาย
ในตอนแรกแม่เลี้ยงพรมมาตกใจเป็นอย่างมาก เพราะบุตรสาวของท่านและพ่อเลี้ยงณดลไม่เคยได้สนิทสนมหรือใกล้ชิดกันมาก่อน แต่ไม่รู้ทำไม ชายที่ขึ้นชื่อว่าไร้หัวใจ ถึงมาสนใจบุตรสาวของท่าน แม้ว่าจะพ่อเลี้ยงณดลจะอายุมากกว่าบุตรสาวท่านถึงเจ็ดปี แต่เขามันก็ไม่จะใช่ปัญหาสำหรับทั้งคู่ แต่ปัญหาที่ว่านี่คือบุตรสาวของท่านจะไม่ยอมแต่งงานกับเขาน่ะสิ เรื่องนั้นน่าห่วงมากกว่า