“ตอนนี้เรายังไม่ได้หมั้นกัน ดังนั้นออกไปได้แล้วค่ะ”
“ขอกอดอีกนิดไม่ได้เหรอครับ”
สีหน้าของเขาเหมือนลูกหมาตัวน้อยกำลังออดอ้อนเจ้าของแล้วครางหงิง ๆ จนเธออยากจะลูบหัวเสียจริง
เฮ้อ...เจ้าหมาดื้อตัวใหญ่!
“ไม่!”
“งั้นน้องนอนแล้วพี่จะกลับ...นะครับ...นะ...นะ”
เธอเลือกอะไรได้ไหม เขาเข้ามากอดเธอเอาไว้อย่างนี้ ไม่น่าไปปลดล็อคประตูเลย ไม่รู้ผีตนใดเข้าสิง เธอผ่านมาหนึ่งชาติเรื่องใกล้ชิดชายหญิงก็ผ่านมาแล้ว แม้ไม่ได้คิดมากเรื่องการสัมผัสแต่ว่าเหล่าผู้อาวุโสไม่ใช่สักหน่อย
อีกอย่างเธอเพิ่งฉีกหน้าซูเหยียนหลิงจนไม่มีหน้าสู้กับใครได้และตระกูลหลี่ต้องถอนหมั้น แม้คุณพ่อคุณแม่ของพี่หลี่เหวินอวี้จะมาเพื่อขอบคุณเธอที่ทำให้พวกเขารอดพ้นจากครอบครัวประหลาดนั้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะทำเรื่องน่าอายแบบนี้เสียเอง
แต่เขาไม่ยอมปล่อยเธอนี่สิ และตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเนิ่นนานจนตาเธอแทบลืมไม่ขึ้นสุดท้ายก็หลับลงไปโ
