“คุณโฬมฉลาดที่สุดแล้วล่ะค่ะที่ยอมให้โอกาสโรสน่ะ ถือว่าคุณมีความเป็นลูกผู้ชายมากเลยนะคะที่ไม่ยอมข่มเหงน้ำใจผู้หญิงที่ไม่ยินยอม”
“แล้วนึกจะยอมบ้างไหมเนี่ย” เขาก้มหน้าลงมาใกล้อีก ใกล้จนหญิงสาวใจระทึก วินาทีนั้นที่หน้าหล่อ ๆ ของเขาก้มลงมาเกือบชิดหน้าของรสสุคนธ์ทำให้หล่อนได้กลิ่นหอมจากตัวเขา ลมหายใจร้อน ๆ ที่ทำให้หล่อนเต้นตื่นหัวใจดังเหมือนกลองรัว นี่เขาจะได้ยินเสียงหัวใจของเธอไหมเนี่ยว่ามันดังขนาดไหน
“คุณโฬมนี่ก็เจ้าชู้เหมือนกันนะคะ ทำแบบนี้กับผู้หญิงมากี่คนแล้ว”
“เธอคิดว่าฉันผ่านผู้หญิงมามากขนาดนั้นเลยเหรอ หรือเห็นว่าฉันยังไม่มีเมียก็เลยคิดว่าฉันชอบคบผู้หญิงเล่นๆ อย่างนั้นหรือเปล่า”
“คุณโฬมทำให้โรสคิดนี่คะ แต่...อือ...ปล่อยก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”
“อย่าลืมสิว่าพ่อเธอส่งเธอมาให้ทำหน้าที่อะไร นี่ฉันดีแค่ไหนที่ยอมเธอขนาดนี้ เป็นเจ้าหนี้คนอื่นป่านนี้เธอถูกกักตัวไว้ในห้อง และก็...” พู
