ร้อนสวาทนายหัว บทที่ 7
1004 คำ
“มิวได้ยินเรื่องนี้มาจากต้อยใช่ไหม?”
“พี่ดินรู้ได้ยังไงคะ”
“แน่ะ...ว่าแล้วเชียว...ที่พี่พูดน่ะถูกซีนะ”
พอเขาถามหล่อนก็เงียบไปอีกแต่ก็ช้อนตามองนายหัวหนุ่มที่จ้องหล่อนเหมือนรู้ทัน ท่าทางกล้า ๆ กลัว ๆ ไร้จริตของหล่อนทำให้ภูวดินแอบนึกอยากฝังจมูกโด่ง ๆ ของเขาลงบนแก้มสีเรื่อของหล่อนเป็นบ้า ยิ่งอยู่ใกล้ชิดกันอย่างนี้มันยิ่งทำให้เขารู้สึกถึงความตื่นตัวแบบไม่ทันตั้งรับของตัวเอง สักครู่มัลลิกาก็พยักหน้าหงึกๆ
“ใช่ค่ะ...ต้อยบอกมิวว่าพี่ดินมีแฟนหลายคน พี่ดินเปลี่ยนผู้หญิงบ่อย พาผู้หญิงเข้ามาที่กระท่อมของพี่ดินหลายคนแล้วด้วย”
“แน่ะ...ยัยต้อยตัวแสบนี่มันชอบขายนายมันอยู่เรื่อย วันก่อนเพื่อนพี่เข้ามาเที่ยวในเหมืองต้อยก็ไปพูดแบบนี้ล่ะ ขนาดเพื่อนพี่ไม่ได้เป็นแฟนกันก็ยังเชื่อว่าพี่เจ้าชู้ สงสัยกลับไปคราวนี้พี่ต้องกำราบเด็กในบ้านบ้างแล้วล่ะ”
“พี่ดินอย่าทำอะไรต้อยนะคะ เขาคงแค่อยากเล่าให้ฟังเท่านั้น”
“แต่ก็ทำให้คนอื่นเข้าใจพี่ผิดๆ มิวก็ยังเข้าใจอย่างนั้นเลย พี่ไม่อยากให้มิวรู้เรื่องที่ไม่จริงของพี่”
“ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่คะ แค่ฟังเฉยๆ”
“แต่มิวก็ทำเหมือนโกรธพี่อยู่นะ”
“มิวไม่ได้...” มัลลิกาพูไม่ทันจบประโยคเสียงของหล่อนก็ถูกกลืนเข้าไปในปากของภูวดินที่ประกบปากของเขาปิดปากหล่อนเอาไว้ หญิงสาวอึ้งและตัวแข็งไปชั่วขณะ ถึงจะเคยเรียนเมืองนอกและอยู่ในสังคมฝรั่งที่การจูบถือเป็นเรื่องธรรมดาแต่หล่อนก็ไม่เคยทำตัวนอกลู่นอกทางหรือปล่อยตัวทำตามวัฒนธรรมเมืองนอกเสียเมื่อไหร่ ตรงข้ามมัลลิกาออกจะไว้ตัวและไม่ชอบให้ใครมาทำรุ่มร่ามกับหล่อนด้วยซ้ำ เพราะหล่อนตั้งกฎให้ตัวเองเรื่องผู้ชายที่เข้ามาใกล้ แต่สำหรับภูวดินดูเหมือนว่ากฏพวกนั้นที่หล่อนตั้งขึ้นจะใช้ไม่ได้เสียแล้ว หญิงสาวนิ่งทำอะไรแทบไม่ถูก ปล่อยให้นายหัวหหนุ่มดูดลิ้นในปากจิ้มลิ้มของหล่อนตามอำเภอใจ ส่วนเขาก็นจูบเอา ๆ อย่างโหยหิวชนิดไม่เกรงใจกันเลยทีเดียว
บทที่ 6
พอจูบจนพอใจแล้วภูวดินก็ถอนปากออกจากปากเปียกชุ่มของมัลลิกา ขณะนั้นเขาเห็นหล่อนหลับตาเหมือนยังตกอยู่ในภวังค์เคลิ้มไม่หาย พอเห็นอย่างนั้นเขาก็แอบยิ้มและประกบปากของเขาบนปากของหล่อนอีกหน เรียกว่าขโมยจูบกันเห็น ๆ ตอนที่หล่อนเผลอ และไม่น่าเชื่อว่ามัลลิกาก็เผยอปากรับลิ้นของเขาที่สอดลึกเข้าไปมากกว่าเก่า คราวนี้เขารุกหนัก ดูดลิ้น พัวพันปลายลิ้นของหล่อนเหมือนอยากกระตุ้นและเร้าอารมณ์ของหญิงสาว พอโดนเข้าอย่างนั้นทำเอามัลลิกาเคลิ้มมากกว่าเก่า หล่อนได้ยินเสียงลิ้นของตัวเองดุนดันกับลิ้นของภูวดินที่พลิกพลิ้วไปมา ตวัดรัดและซอกซอนในปากของหล่อนเหมือนเขากำลังดูดชิมอย่างโหยหิวแต่ไม่จาบจ้วงให้หล่อนรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกเอาเปรียบ ร่างกายของหล่อนตอนนี้เหมือนมีใครเอากองไฟมาสุมเอาไว้ มันร้อนรุ่ม วาบหวิว หวามใจไปกับรสสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ยิ่งเขารุกหนักหล่อนก็วูบวาบไปถึงสันหลัง เหมือนมีบางอย่างวิ่งวนไปมาในท้องน้อย ตื่นเต้นและแทบจะสำลักเลยทีเดียว คราวนี้หล่อนรู้สึกตัวว่าภูวดินเอาปากและถอนลิ้นของเขาออก มันทำให้หล่อนนึกเสียดายแต่จำต้องไว้ท่าเมื่อปรือตามองเขามัลลิกาก็ยิ้มอายๆ
“พี่ดิน...แหม...ได้ทีจูบมิวไม่หยุดเลยนะคะ”
“พี่แค่อยากทำให้มิวรู้ว่า...พี่ไม่ได้ทำอย่างนี้กับผู้หญิงบ่อยๆ มิวเป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่พามาเที่ยวน้ำตก และเป็นคนแรกที่พี่จูบมิวอย่างนี้”
ภูวดินพูดเสียงพร่าแหบ หน้าตาเปียกปอนของเขาตอนนี้หล่อเหลาจับจิตจับใจ แต่แล้วเขาก็เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นมัลลิกาห่อไหล่
“หนาวเหรอ?”
“ค่ะ...เริ่มหนาวแล้วค่ะ ก็มิวเปียกไปหมดแล้วนี่คะ”
“ไม่หนาวหรอก เดี๋ยวพี่กอดมิวเองนะ”
“อือ...พี่ดิน...ไม่คิดจะพามิวกลับออกไปก่อนเหรอคะ”
“ยัง...พี่อยาก...เอ้อ...อยากจูบมิวอีก”
เขาพูดตรง ๆ แบบไม่อ้อมค้อมทำเอาคนฟังหน้าแดงซ่าน แต่หล่อนก็ยินยอมเขาแต่โดยดี หนนี้มัลลิกาเป็นฝ่ายยื่นหน้าเข้าไปหาเขาเอง นำเสนอปากอิ่มฉ่ำของหล่อนให้เขาประกบปากปิดแน่น บดเบียดและแทรกลิ้นเข้าไปเป็นคำรบสาม จูบออย่างดูดดื่มและทำเอาหล่อนหายหนาวเป็นปลิดทิ้ง และคราวนี้นายหัวหนุ่มไม่ได้กอดจูบหล่อนเฉย ๆ มือไม้ของเขาเริ่มซุกซนด้วยการเลื่อนลูบไปบนแขนเรียวแล้วสอดเข้าไปใต้ชายเสื้อเปียกแนบเนื้อเพื่อลูบไล้แผ่นหลังลื่น ๆ ของหล่อนอย่างตั้งใจ
“อือ...อาส์...อือ...”
มัลลิกาเผลอส่งเสียงออกมาเพราะหล่อนรู้สึกวาบหวามจากสัมผัสมือไม้ที่ไม่อยู่นิ่งของชายหนุ่ม เขาลูบไล้แผ่นหลังของหล่อนไม่พอแต่ยังถือโอกาสปลดตะขอบราเซียของหญิงสาวออกอย่างนุ่มนวลทั้งที่ปากยังประกบปิดและบดเบียดกันอยู่ไม่ยอมละจากกันง่ายๆ มัลลิกาแทบสำลักอากาศหายใจแต่หล่อนกลับยิ่งวาบหวามจนต้องโอบรัดแขนรอบลำคอของเขาและบดเบียดปากของหล่อนบนปากของภูวดินด้วยอารมณ์พรึงเพริดกระเจิดกระเจิง
“อุ๊ย! พี่ดิน...จะทำอะไรคะเนี่ย”
- ผู้เขียน
