ท้องนภามืดมิด ทว่ากลับยังมีแสงของดวงดาวทอประกายระยิบระยับเคียงข้างพระจันทร์เสี้ยว ช่างเป็นภาพที่สวยชวนมองในยามราตรี ทว่าคนที่นั่งเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า กลับไม่ได้ดื่มด่ำกับภาพความสวยงามนี้แต่อย่างใด สายตาที่ทอดมองออกไปช่างเลื่อนลอยไร้จุดหมาย
ลมหายใจถูกผ่อนออกมาอย่างไม่รู้ตัวกี่ครั้งต่อกี่ครั้งไม่อาจนับได้ สายลมเย็นที่พัดผ่านกลับไม่ทำให้คนที่นั่งนิ่งจิตใจล่องลอยไม่รู้สึกหนาวแต่อย่างใด
สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ทำให้ลูกส้มเหนื่อยล้าและเสียใจ ความรู้สึกนี้ที่หายไปนานหลายเดือนกลับเข้ามาอีกครั้ง ทั้งที่ความจริงในใจคิดว่าลืมไปได้แล้วทว่ากลับไม่ใช่ ลึกๆ เธอเพียงแค่กดความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ เสียใจไว้ให้ตกผนึกไว้ที่ก้นบึ้งของความรู้สึกเท่านั้น
บางครั้งเธออยากร้องถามบุพการีผู้ให้ชีวิตทั้งสอง ว่าเธอใช่ลูกของท่านจริงๆ ใช่ไหม ไม่ใช่เด็กที่ท่านเก็บมาเลี้ยงใช่หรือเปล่า ทำไมท่านทั้งสองถึงได้ใจร้าย ใจดำ ไม่ร
