42
พอกินข้าวฝีมือป้าต้อยอิ่ม ฉันก็เข้าตัวเมืองเพื่อมาซื้อมือถือ ไว้โทรติดต่อหาพ่อกับแม่ ฉันคิดว่าต้องบอกเรื่องหลานกับพวกท่านแล้วแหละ ส่วนคะนิ้งกับน้ำขิงฉันไม่กล้าปรึกษาเพราะสองคนนั้นก็มีปัญหาของตัวเองเหมือนกัน
พอได้มือถือพร้อมกับเบอร์ใหม่ ฉันก็กลับมาที่บ้าน เข้าหาข่าวเกี่ยวกับครอบครัวของพี่ฟีนิกซ์ ก็นามสกุลเขาดังออกขนาดนั้นจะแต่งงานก็ต้องมีข่าว และมันก็มีจริงๆด้วย แต่เขาบอกแค่ ครอบครัวพี่ฟีนิกซ์จะมีข่าวดีในอีกไม่ช้านี้
แหมะ
น้ำตาฉันร่วง แค่คิดว่าเขาจะได้นอนกอด ทำอะไรกับคนอื่นฉันก็ทนไม่ได้แล้ว
"คิดถึง ฮึ ฮืออออ"ยิ่งดูรูปเขาใน IG มันยิ่งคิดถึง โหยหาเขา อยากกอดอยากหอม อยากดมกลิ่นเขา
ฉันนั่งร้องไห้อยู่ข้างบ้านหลายชั่วโมง ถึงวิวจะสวยแค่ไหนก็ไม่ช่วยให้ฉันดีขึ้นเลย ฉันร้องไห้จนไม่มีน้ำตาให้ไหลถึงยกมือถือวิดีโอคอลหาแม่กับพ่อ ฉันต้องการที่พึ่งในตอนนี้ซึ่งแม่กับพ่อก็เป็นคนแรกที่ฉันคิดถึง
