หลังจากอาจารย์เลิกคลาสเรียน เชอรีนรีบตรงดิ่งออกจากห้องเรียนด้วยความเร่งรีบ เพียงแค่เธอได้รับสายจากฝ่ายบุคคลบริษัทให้เข้าไปรายงานตัวนักศึกษาฝึกงานในวันนี้
เกวลินและพิพิมรีบเก็บของเดินตามหลังออกมาติด ๆ พลันเอ่ยถามด้วยความสงสัย เนื่องจากปกติเชอรีนมักช้าที่สุดในกลุ่ม เหตุผลง่าย ๆ เพียงเพราะไม่รีบกลับคอนโดฯ
“เชอรีน แกจะรีบไปไหน”
“ไปรายงานตัวกับบริษัทที่ฝึกงาน”
“ทำไม? รวดเร็วแบบนี้ล่ะ” พิพิมเอ่ยถามด้วยความสงสัย ฝึกงานเหลืออีกตั้งสองอาทิตย์ซึ่งบริษัทที่เธอไปฝึกให้ไปรายงานตัวอาทิตย์หน้า เฉกเช่นเดียวกับบริษัทฝึกงานของเกวลิน
“ใกล้ฝึกงานแล้ว ต่างหากจ้ะ” เชอรีนยกมือขึ้นโบกสะบัด ก่อนที่หญิงสาวจะรีบเดินมุ่งตรงไปยังรถยนต์ที่จอดไม่ไกล
“งั้นแยกย้ายกันตรงนี้เลยนะ สามีแกมารอรับแล้ว” พิพิมชำเลืองไปเห็นรถยนต์คันหรูที่จอดสนิทอยู่ข้างฟุตบาท จึงเอ่ยปากขอตัวกลับคอนโดฯ ทันที
“งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ” เกวลินพย
