“เมศ…กลับบ้านกันเถอะ อย่ามีเรื่องเลย พี่ง่วงจะตายอยู่แล้ว” ครั้นเห็นน้องชายทำท่าจะดึงดันเข้าไปฟาดปากหมาๆ ของคู่อริตัวเป้งให้ได้คิริมาก็เปลี่ยนมาใช้ไม้อ่อนเอ่ยอย่างอ้อนๆ แล้วหาวหวอดๆ ประกอบคำพูด และท่าทางง่วงจนตาจะปิดของพี่สาวก็ทำให้ปรเมศใจอ่อน ลดท่าทางขึงขังลง
“ถ้าไม่อยากให้กูเอาเลือดปากมึงออกก็อย่าเข้าใกล้พี่สาวกูอีก”
ปรเมศเค้นเสียงกระด้างลอดไรฟันพร้อมชี้หน้าข่มขู่อีกฝ่าย ตั้งท่าจะดึงคิริมาออกไปให้พ้นๆ หากว่าเสียงกลั้วหัวเราะเสียดแทงโสตประสาทไม่ดังมาก่อกวนอารมณ์เสียก่อน
“บอกช้าไปไหม”
“มึงหมายความว่ายังไง” คราวนี้ปรเมศถึงกับกระโจนเข้ากระชากคอเสื้อของคู่อริ แล้วตะคอกใส่หน้าอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงกราดเกรี้ยวเพราะเดือดดาลสุดขีด
“ถามพี่สาวมึงดูสิ กูเป็นผู้ชายพูดมากไม่ได้เดี๋ยวผู้หญิงเขาจะเสียหาย”
หลังจากกระชากมืออีกฝ่ายออกจากคอเสื้อของตัวเอง ปัดรอยมือของปรเมศคล้ายรังเกียจเสียเต็มประดา พงษ์
