“ว้าว! เฟรนช์ฟราย โอ้โห! มีน้ำมะพร้าวของโปรดด้วย” แมทธิวทำตาลุกวาวอย่างน่ารักน่าชัง ลูกชายกินเก่งและเจริญอาหารเหมือนผู้เป็นแม่เปี๊ยบเลย แถมอาหารโปรดแต่ละอย่างของแมทธิวก็ล้วนเป็นสิ่งที่บุปผชาติชอบกินในระหว่างที่ตั้งครรภ์เขาทั้งนั้น
“ทำไมเฟรนช์ฟรายที่แก้มทำมันดูน่ากินจัง ไม่เหมือนกับที่พี่ทำตอนเราไปฮันนีมูนกันเลย” มาร์โคถามภรรยาด้วยความทึ่ง สงสัยว่าทีเขาทำ ทำไมหน้าตามันถึงได้แปลกประหลาดจากที่ภรรยาทำนัก แบบว่าเข้าขั้นน่าเกลียดเลยล่ะ
“เคล็ดลับมันอยู่ที่การทอดค่ะ พอมันเริ่มสุกแล้ว เราก็เอาขึ้นมาพักแป๊บนึง แล้วก็เอาลงไปทอดอีกครั้ง เท่านั้นก็จะได้เฟรนช์ฟรายที่กรอบนอกนุ่มในค่ะ” เธออธิบายถึงเคล็ดลับของการทอดเฟรนช์ฟรายให้สามีฟังอย่างยิ้มๆ
“อ๋อ…มันเป็นอย่างนี้นี่เอง” มาร์โคพยักหน้ารับหงึกหงักด้วยความเข้าใจกับสิ่งที่ภรรยาสาธยาย
“มามี้ครับ แมทอยากมีน้องจังเลย” อยู่ๆ ลูกชายก็โพล่งขึ้นมากลางวง
