หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ของอีกวันต่อมา...
จันทร์เจ้าขาผุดลุกขึ้นนั่ง และก็ต้องนิ่วหน้าอย่างเจ็บระบมในบางส่วนของร่างกายที่ถูกลงทัณฑ์อย่างหนักจนสลบคาอกของเขาเป็นที่สุด ผู้ชายอะไรตะกละตะกลามเป็นที่สุด ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวเอาแรงจากไหนมาทำนัก
เมื่อคิดถึงเขาก็อดกวาดสายตามองหาไม่ได้ แต่สุดท้ายก็ไม่พบเขาอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ พอเต็มคราบเขาก็ไม่คิดจะอยู่ใกล้หล่อนหรอก หญิงสาวเต็มไปด้วยความน้อยใจ น้ำตากำลังจะไหลลงมาบนแก้มนวล แต่ประตูห้องก็เปิดผัวะเข้ามาเสียก่อน พร้อมๆ กับร่างสูงใหญ่ของคนที่เธอกำลังคิดถึงอยู่นั่นแหละ
ไทเลอร์ อิสไมนอฟ มาร์คิเดฟ
“อาจารย์...”
เขาไม่สนใจคำเรียกของหล่อน เดินมาหยุดตรงหน้า และโยนหนังสือพิมพ์ในมือลงบนเตียงตรงหน้าของหล่อนนั่นเอง
“อะไรคะ”
“อ่านสิ จะได้รู้ว่าอะไร”
น้ำเสียงของเขาราบเรียบและห่างเหิน
จันทร์เจ้าขาไม่มีทางเลือกจึงต้องหยิบหนังสือพิมพ์ชื่อดังของรัสเ
