“หิวขนมค่ะ” เด็กน้อยรีบบอกทันที
“ก่อนจะกินขนมต้องกินข้าวก่อนนะครับ นี่มันเย็นมากแล้ว ถ้ากินขนมก่อนเดี๋ยวกินข้าวไม่ได้” ผู้เป็นบิดาเอ่ยออกมาอย่างอ่อนโยน นั่นทำให้เด็กน้อยพยักหน้าด้วยความเข้าใจ
“ค่ะคุณพ่อ” เสียงเล็กๆ ตอบรับออกมาหลังจากที่พยักหน้างึกๆ เรียบร้อยแล้ว
สองพ่อลูกป้อนอาหารแล้วหยอกล้อกันไปมาอย่างสนุกสนาน ความผูกพันที่มาทางสายเลือดทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เด็กน้อยจะผล็อยหลับไปอย่างมีความสุข ภูริจึงจัดการห่มผ้าห่มให้บุตรสาว ก่อนที่จะเดินไปนั่งข้างเตียงที่เฌอริตายังคงหลับใหลอยู่
เขาใช้มือของเขากุมมือเธอไว้ เพื่อถ่ายทอดความห่วงใยที่เขามีต่อเธอ กว่าจะรู้ตัวเขาก็เกือบจะเสียเธอไปแล้ว เกือบจะไม่มีโอกาสแก้ตัวแล้ว ต่อไปนี้เขาจะบอกทุกคนบนโลกนี้ว่าเธอคือเจ้าของหัวใจเขา เธอคือภรรยาของเขา เธอคือคนที่จะเดินเคียงข้างเขาไปตลอดชีวิต เขาได้แต่ภาวนา ขอให้เธอตื่นขึ้นมาเสียที ยิ่งเธอ
