“คุณพูดเรื่องนี้ก็ดีเหมือนกัน ผมตัดสินใจแล้ว ผมรับเงื่อนไขของคุณทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแต่งงาน เรื่องจดทะเบียน หรือว่าเรื่องทำพินัยกรรมยกสมบัติให้ลูก” ภูริเอ่ยจริงจัง
“จะบ้าเหรอคุณ ที่ฉันเรียกร้องทุกอย่างก็เพื่อให้คุณไปให้พ้นจากชีวิตของพวกเรา” เฌอริตาเหวอเป็นอย่างมาก เธอถึงกับเอ่ยออกมาเสียงหลง
“ไม่บ้าล่ะ เรื่องวันนี้มันมีคำตอบให้ทุกอย่างแล้ว ผมสูญเสียคุณและลูกไปไม่ได้ เพราะฉะนั้นผมควรจะใช้เวลาที่เหลือทั้งหมดในชีวิตมีความสุขกับคุณและลูกเสียที” ภูริตอบอีกครั้งด้วยความมั่นใจในคำตอบ
“คุณไม่ต้องมาทำแบบนี้หรอก เอาจริงๆ ฉันก็ไม่ได้โกรธคุณแล้ว ฉันให้สิทธิ์คุณได้ดูแลลูก ได้ทำหน้าที่พ่อ ไม่ต้องมาแต่งงานกับฉันหรอก” เฌอริตาเอ่ยจริงจังเช่นกัน สิ่งที่เขาให้เธอมันมากเกินไป เธอไม่สามารถรับมันไว้ได้ หากทุกอย่างที่ได้มามันไม่ใช่เพราะความรัก แต่เป็นเพียงความเวทนาจากเขา
“ผมไม่ได้ต้องการแค่ลูก แต่ผมต้อ
