“พี่พริกคะ พานิตกลับบ้านหน่อยค่ะ”
“เป็นอะไรครับนิต ใครโทรมา”
“คุณย่าป่วยค่ะ เป็นลมล้มลง ดีที่หัวไม่ฟาดพื้น น้ากิ่งโทรมาแจ้งข่าวค่ะ”
“ได้ครับ เดี๋ยวพี่พาไปเยี่ยมคุณย่ากัน” พฤทธิ์ไม่รีรอที่จะพาภรรยาไปเยี่ยมคุณรุ้งลดา พร้อมกับของเยี่ยมกระเช้าใหญ่
“สวัสดีค่ะคุณย่า คุณย่าเป็นยังไงบ้างคะ” นิตยาเอ่ยถามคนเป็นย่าด้วยความห่วงใย
“ฉันยังไม่ตายหรอกย่ะ ยังอยู่ไปอีกนาน”
คำตอบของรุ้งลดาทำให้นิตยาถอนใจอย่างโล่งอก ถ้ายังพูดจาแบบนี้ได้ แสดงว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก เธอไม่ถือสาหาความท่านเพราะรู้ว่าเป็นคนนิสัยเช่นไร
“นิตกับพี่พริกซื้อของเยี่ยมมาฝากคุณย่าด้วยนะคะ” เธอวางของเยี่ยมเอาไว้อีกด้าน
“จ้ะ ขอบใจนะ เป็นยังไงบ้างล่ะ แต่งงานแต่งการออกไป ไม่เห็นหน้าค่าตากันเลยนะ”
“นิตสบายดีค่ะ” เธอตอบเสียงเรียบ แม้จะมีเรื่องราวอะไรมากมายเกิดขึ้นกับชีวิตคู่ของเธอ แต่คนเช่นเธอไม่เคยปริปากพูดออกมา เหมือนปัญหาที่เกิดขึ้นสมั
