คุณรุ้งลดาบอกว่าง่วงแล้ว ท่านอยากนอนพักผ่อน นิตยาจึงจัดการห่มผ้าให้คนเป็นย่า แล้วไปจัดที่หลับที่นอนหน้าเตียงของท่าน เป็นฟูกหนานุ่ม หมอนและผ้าห่มจัดเรียงให้เป็นระเบียบ ก่อนจะสวดมนต์ไหว้พระและทิ้งตัวลงนอน
เธอพยายามข่มตาให้หลับ จิตใจว้าวุ่นแต่ไม่แสดงออกให้ใครได้เห็น
ยามนึกถึงรูปภาพที่น้ำเอกส่งมาให้ทำให้เธอรู้สึกวูบโหวงอย่างรุนแรงในอก สามีของเธอไปต่างจังหวัดกับน้ำเอก ข้อความในโทรศัพท์ทำให้เธอจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่ก็ฝืนมันเอาไว้ ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เธอไม่กล้าโทรหาสามี จู่ ๆ ก็หวาดกลัว กับสิ่งที่เกิดขึ้น
คุณรุ้งลดาแอบชะโงกหน้ามองหลานสาวนอกไส้ ก่อนจะแกล้งหลับ นิตยาข่มตาให้หลับ ในไม่ช้าเธอก็หลับลงในที่สุด เพราะความเหนื่อยล้าในช่วงกลางวัน
คนสูงวัยที่แกล้งป่วยนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยแต่ยังไม่ได้หลับ ท่านกำลังคิดเรื่องราวมากมายในอดีต
ท่านเกลียดมารดาของนิตยาจับใจ เพราะนอกจากจ
