โดนขโมยซิงค์ปาก
1674 คำ
ณ สกายไนต์คลับ
แค่ให้บอร์ดี้การ์ดจัดการคุณหนูทั้งสองคนก็สามารถเดินอย่างสง่าผ่าเผยเข้าไปในคลับสุดหรูใจกลางเมืองได้แล้ว พวกเธอเลือกที่นี่เพราะขึ้นชื่อเรื่องแหล่งรวมตัวของหนุ่มหล่อหน้าตาดีทั้งยังอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยอีก แก้มใสเดาว่าพวกพี่ชายน่าจะเลือกเที่ยวไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมาก เธอจึงคิดว่าที่นี่คงปลอดภัย
“เป็นไงชอบไหม”
อิงอิงหันมาถามหลังจากทั้งคู่ขึ้นมานั่งบนชั้นสองเรียบร้อยแล้ว
คลับแห่งนี้มีทั้งหมดสองชั้น ชั้นแรกเป็นชั้นธรรมดาที่ผู้คนค่อนข้างพลุกพล่านมองลงไปคิดว่าฝูงมดกำลังแตกรังต่างจากชั้นสองที่ค่อนข้างสงบเงียบ คนบนชั้นนี้ส่วนใหญ่เน้นมาจิบเหล้าเอาบรรยากาศ บางคนถึงขั้นหิ้วโน๊ตบุ๊คขึ้นมานั่งทำงานด้วยซ้ำ
“ก็ดีนะแต่มันหนาวไปหน่อย”
ชุดที่แก้มใสเตรียมมาถูกอิงอิงโยนทิ้งไว้ในห้องเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เธอถูกเพื่อนสาวบังคับให้แต่งตัวเป็นเพื่อน แม้ชุดที่เธอใส่จะไม่ได้โป๊ขนาดนั้นแต่ถ้าพี่ชายเห็นคงใช้ก้านมะยมฟาดเธอเป็นแน่
ตั้งแต่เกิดมานี่เป็นครั้งแรกเลยที่แก้มใสสวมเดรสสั้นเหนือเข่ารัดรูปที่นอกจากจะทำให้เห็นสัดส่วนชัดแล้ว ท่อนบนยังเป็นสายเดี่ยวดันทรงที่ทำให้หน่มน๊มของเธอเด้งฟูขึ้นมาอีก ไม่เพียงเท่านั้นอิงอิงยังจัดการแปลงโฉมให้แก้มใสจากสาวน้อยไร้เดียงสาบริสุทธิ์กลายเป็นแม่เสือสาวฝึกหัดอีกด้วย
“มั่นใจหน่อยสาวน้อย วันนี้เรามาเที่ยวกันทั้งทีห้ามอ่อมเด็ดขาด”
“อื้ม”
เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้แก้มใส อิงอิงจึงสั่งค็อกเทลกว่าหลายสิบแก้วมาวางเรียงกันบนโต๊ะ “ลองดู เมาก็ไม่เป็นไรมีพี่การ์ดอยู่ตั้งสองคน”
“งั้นไม่เกรงใจแล้วนะ”
“อื้ม”
อิงอิงที่เคยดื่มมาตั้งแต่มัธยมย่อมคุ้นเคยกับรสชาติและความเมาของค็อกเทลเหล่านี้จึงทำให้เธอไม่ค่อยรู้สึกอะไร ต่างจากอีกคนที่ดื่มไปแค่ไม่กี่แก้วก็เริ่มแสดงอาการผ่านทางใบหน้าแล้ว ผิวขาวระเรื่ออมชมพูเป็นธรรมชาติเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง
“ผู้ชายพวกนั้นเอาแต่มองโต๊ะเรา น่าเอาส้อมแทงลูกกะตาซะจริง” คนอารมณ์ร้ายกล่าวด้วยน้ำเสียงโมโห
“ทำไมถึงไม่ชอบให้คนมองเหรอ” คนเริ่มเมาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้
“ไม่ใช่ว่าไม่ชอบให้คนมอง แต่ไม่ชอบสายตาของพวกผู้ชายเจ้าชู้ต่างหาก”
“อิงเกลียดคนเจ้าชู้เหรอ”
“มากกกกก! เกลียดแบบอี๋เลย เป็นไปได้ก็อยากให้มีจอมมารกวาดล้างพวกเจ้าชู้ไปให้หมด”
“ทำไมล่ะ” ดวงตากลมโตที่เริ่มปรือง่วงในตอนแรกกลับมาสว่างสดใสอีกครั้งหลังจากเจอเรื่องน่าสนใจ
“เพราะพ่อเราเป็นผู้ชายเจ้าชู้ไง ถึงขั้นพาผู้หญิงไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาหยามเกียรติแม่เราถึงบ้าน ในงานศพของแม่ก็ยังแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นอีก ถ้าทำร้ายคนแล้วไม่ต้องติดคุกป่านนี้เราคงพลั้งมือทำร้ายสองคนนั้นไปแล้ว แค่พูดถึงก็ยังรู้สึกขยะแขยงเลย”
อิงอิงมีสีหน้าสะอิดสะเอียนเหมือนอยากจะอ้วกจึงขอตัวไปเข้าห้องน้ำโดยไม่ลืมทิ้งพี่บอร์ดี้การ์ดไว้ดูแลแก้มใสหนึ่งคน ซึ่งหลังจากเพื่อนเดินจากไปคนไม่รู้อีโหน่อีเหน่ก็ซัดค็อกเทลเข้าปากไปอีกสามแก้ว
“พะ พอแล้วมั้งครับเมากว่านี้จะแย่เอานะ”
“ไม่เป็นไรพี่หนูหวายยย”
พี่บอดี้การ์ดที่ดูแลแก้มใสถึงกับกุมขมับ ผ่านไปไม่นานอิงอิงก็เดินกลับมาที่โต๊ะพลันพลั้งปากสั่งค็อกเทลมาอีกหลายสิบแก้ว จากคนที่เมากึ่มๆ ตอนนี้กลายเป็นลูกแมวคอพับไปแล้ว
“อิงอิงตื่น!” แก้มใสส่งเสียงอ้อแอ้ยานคางปลุกเพื่อน แต่คนที่เมาปลิ้นเพราะกระดกค็อกเทลรวดเดียวไปหลายแก้วกลับแน่นิ่งสงบไป
“กลับเถอะ” การ์ดสองคนหันมองหน้ากัน ก่อนที่คนหนึ่งจะถอนหายใจแล้วสะกิดหัวไหล่เรียกแก้มใส
“ได้เวลากลับแล้วครับ”
“ม้ายอาววว ยังดื่มได้อีก อิงอิงตื่นนน”
คนไม่มีสติพยายามเอื้อมมือไปปลุกเพื่อนอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีสัญญาณตอบรับเหมือนเดิม
ยัยเด็กดื้อไม่ยอมแพ้พยายามลุกขึ้นยืนแต่แล้วโลกของเธอกลับหมุนติ้วเป็นวงล้อจนร่างเล็กโซซัดโซเซไปมา บอดี้การ์ดที่มาด้วยทำท่าจะเข้าไปประคองแต่แล้วกลับมีชายหนุ่มคนหนึ่งสอดมือเข้ามาช่วยประคองไว้ก่อน
“คุณเป็นใคร” การ์ดที่ดูแลแก้มใสกล่าวเสียงเข้ม แต่ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้เอ่ยตอบคนเมาในอ้อมแขนเขาก็กล่าวขึ้นมาแทน
“เอ๋~ พี่ชายหล่อจังแต่ทำไมหน้าตาคุ้นๆ นะ” มือเล็กยกขึ้นมาแปะแก้มทั้งสองข้างของชายหนุ่มด้วยความซุกซน
“เปิดตาดูสิว่าพี่เป็นใคร”
“พี่คือ...” คนตัวเล็กยู่ปากขมวดหัวคิ้วด้วยสีหน้าขบคิดก่อนจะยกยิ้มแป้นออกมาหลังจากได้คำตอบ
“พี่ล่าคลื่น”
“อืมจำได้แล้วสินะ”
“แฮะๆ” รอยยิ้มเจื่อนปรากฎบนใบหน้าหญิงสาวที่กึ่งเมากึ่งมีสติเล็กน้อย
“แล้วรู้ไหมว่าพี่ชายเราก็มาด้วย”
พรึ่บ!
ทันทีที่ได้ยินดังนั้น ยัยตัวเล็กรีบยกมือน้อยๆ ขึ้นไปปิดปากล่าคลื่นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะค่อยๆ ลดมือลงแล้วใช้ปลายนิ้วชี้จรดลงบนริมฝีปากตัวเอง
“ชู่วส์ อย่าบอกเฮียกันต์นะว่าหนูแอบมาเที่ยว”
“...”
เห็นล่าคลื่นเงียบไปแก้มใสจึงดีดตัวขึ้นมายืนหลังตรงพร้อมกับหันไปประจันหน้ากับร่างสูงโดยที่มือทั้งสองข้างยังเกาะแขนคนพี่ไว้เป็นฐานมั่น
ล่าคลื่นมองหน้าเด็กสาวนิ่งๆ เพื่อจะรอดูว่าแก้มใสจะทำอะไรต่อ จนเวลาผ่านไปราวห้าวินาทีร่างที่ยืนตรงก็โน้มเข้ามากอดล่าคลื่นแน่น พลางเอ่ยกับเขาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเป็นเด็กน้อย
“อย่าบอกเฮียกันต์นะคะไม่งั้นหนูต้องถูกเฮียกันต์ตีแน่เลย”
คนถูกอ้อนเผลอหลุดยิ้มออกมาไม่รู้ตัว มือข้างหนึ่งประคองเอวคนน้องไว้ไม่ให้ล้มส่วนมืออีกข้างก็ยกขึ้นมาลูบหัวแก้มใสปลอบใจเธอ
ชายหนุ่มหันไปมองหน้าบอดี้การ์ดที่ดูแลสองสาว “เดี๋ยวผมพาน้องกลับห้องเอง”
“แต่ผมได้รับคำสั่งให้ดูแลเธอ”
“คนของผมเดี๋ยวผมดูแลเอง”
พูดจบล่าคลื่นก็ช้อนร่างบางขึ้นมาไว้ในอ้อมกอดก่อนจะพาเธอเดินออกจากร้าน ทันทีที่โยนร่างแก้มใสเข้ามาไว้ในรถแล้วเขาก็จัดการรัดเข็มขัดนิรภัยให้เธอก่อนจะเดินขึ้นมานั่งฝั่งคนขับแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความบอกเพื่อน
Group ตัวร้ายที่เธอไม่รัก
ล่าคลื่น : กูมีธุระกลับก่อนนะ
กันต์ธีร์ : อ้าวไอ้เวร เทเฉยเลย
ล่าคลื่นทำท่าจะเก็บโทรศัพท์แต่แล้วกลับมีสายเรียกเข้าดังขึ้น เป็นพี่ชายของยัยเด็กขี้เมาข้างเขาที่โทรเข้ามา
“โหล”
(มึงรีบไปไหน)
“ทำธุระ”
(ธุระห่าไรตอนห้าทุ่ม สารภาพมาเลยนะ) เป็นเสียงของไนน์ที่ดังแทรกเข้ามา
“พวกมึงไม่เสือกสักเรื่องได้ไหม แค่นี้นะ” ในขณะที่ทำท่าจะกดวางสายก็มีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นเมื่อจู่ๆ แก้มใสที่หลับไปแล้วก็ส่งเสียงขึ้นมา
“พี่คลื่น...” เสียงนั้นดังเข้าไปในสายจนทะลุเสียงเพลงในร้าน เพื่อนทั้งห้าคนต่างได้ยินพร้อมกัน
(มึงอยู่กับใคร!)
ทุกคนต่างแผดเสียงพร้อมกันจนล่าคลื่นต้องยกโทรศัพท์ออกจากหู แต่ยังไม่ทันจะได้ตอบเพื่อนเจ้าตัวเล็กข้างเขาก็ครางเสียงขึ้นมาอีกครั้ง
“อื้อ มึนหัวจังงง” ไม่เพียงเท่านั้นยังปัดป่ายมือไปมาจนตวัดข้าวของในรถตกพื้นอีก
“อย่าดื้อ” ร่างสูงส่งเสียงปรามพลันรวบมือทั้งสองข้างของคนน้องไว้
เด็กสาวปรือตาขึ้นพร้อมกับมองหน้าล่าคลื่นด้วยท่าทางเหมือนลูกแมวน้อยที่กำลังไม่พอใจ
“ถ้าปล่อยแล้วต้องอยู่นิ่งๆ โอเคไหม”
แก้มใสพยักหน้ารับดิบดีจนล่าคลื่นยอมปล่อยมือเธอ แต่ในทันใดนั้นเองเธอกลับใช้มือทั้งสองข้างที่เป็นอิสระแล้วรั้งท้ายทอยคนพี่ไว้ก่อนจะยื่นใบหน้าเข้าไปประกบริมฝีปาก
ล่าคลื่น “…”
ได้แต่นิ่งอึ้งด้วยความตกใจจนได้ยินเสียงเพื่อนจากปลายสายดังทะลุออกมาเขาถึงได้มีสติแล้วรีบผละคนน้องออก
แก้มใสจูบเสร็จก็ผล็อยหลับไปทันที
(โอ้วมายก็อดดด กูได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ในที่สุดก็มีสาวน้อยมาขโมยซิงค์ปากเพื่อนกูแล้ว)
ล่าคลื่นรีบตัดสายเพื่อนทิ้งก่อนจะขยับกลับมานั่งที่ของตัวเองพลันใช้นิ้วมือสัมผัสกับริมฝีปากที่เพิ่งถูกขโมยจูบไป
หัวใจเต้นเร็วมาก เร็วกว่าตอนที่ออกกำลังกายซะอีก
ส่วนคนที่เพิ่งสร้างเรื่องกลับนอนหลับฝันดีด้วยท่าทางสบายใจ แถมยังไม่ระวังตัวเลยสักนิด ชุดที่เธอใส่นั้นทำให้ล่าคลื่นแทบอยากจะบ้าตายอยู่แล้ว
เขารีบหยิบเสื้อกันหนาวที่เบาะหลังเอามาคลุมร่างคนน้องไว้ก่อนจะอดใจไม่ไหวแล้วกินเธอเข้าไปทั้งแบบนั้น
“ตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่โดนแน่” ว่าแล้วก็หยิกแก้มนุ่มหนึ่งทีด้วยความมันเขี้ยว “ยัยเด็กไร้ความรับผิดชอบ”
- ผู้เขียน
