เจิ้งฟงหมิงกับเหล่าองครักษ์ รวมถึงทหารนายกองนับได้ราวห้าสิบคน กำลังคร่ำเคร่งกางแผนที่มองจุดยุทธศาสตร์เพื่อจู่โจมพวกขุดเหมืองเถื่อน
“พวกเราวางกำลังโดยรอบไว้แล้ว ปิดทางเข้าออกปล่องเขาทุกทาง รวมถึงจุดที่คาดว่าเป็นค่ายกลพรางตา” หัวหน้าองครักษ์ทำเครื่องหมายบนแผนที่หนังสัตว์ผืนใหญ่
“ได้ยินว่าบางส่วนหลบหนีไป พวกมันคงไหวตัวทันจากเหตุถล่มสุสาน” เจิ้งอ๋องมองจุดโจมตีในแผนที่
“มีทางดินถูกขุดเชื่อมจากหลุมสุสาน ไปสู่เหมืองแร่ถ่านหินขอรับ”
“ข้ารู้แล้ว” เจิ้งอ๋องสังเกตเห็นทางเชื่อมปรากฎขึ้นภายในสุสานของอดีตชายา พร้อมกับเงาร่างเล็กวูบหายเข้าไปด้านใน คาดว่าหัวหน้าพวกโจรขุดเหมืองคงลักลอบหนีไปทางโพรงดินที่ขุดเชื่อมจากสุสาน
“พวกเขาใช้สุสานเป็นที่ซ่องสุมกำลัง”
“พวกมันช่างกล้า” เจิ้งอ๋องนึกถึงสภาพสุสานของอดีตพระชายาถูกถล่มจนยับ
“โชคยังดีที่สองสตรีของท่านอ๋องตั้งรับได้ทัน อาวุธของพวกนางช่างร้ายกาจ” พวกอง
