“ประจำเดือนจะมาหรือเปล่า” จุลภพตอบติดตลก แอบมองตามแผ่นหลังบางที่เดินจ้ำอ้าวจากไปแล้วด้วยความรู้สึกที่ยากจะคาดเดา
“หรือประจำเดือนไม่มาก็ไม่รู้ สงสัยจะย่างเข้าสู่วัยทอง”
พงศ์พัฒน์พูดติดตลกบ้าง ก่อนที่สองหนุ่มจะประสานเสียงหัวเราะพร้อมกัน แต่จุลภพหัวเราะกลบเกลื่อนเท่านั้น ทั้งๆ ที่นึกข้องใจในการกระทำของหญิงสาวอยู่มาก
หลังจากแยกย้ายกันที่โต๊ะอาหาร พงศ์พัฒน์ก็ขอตัวไปหาสาวสวยที่เขาหมายตาเอาไว้ทันที ส่วนจุลภพเดินเล่นเอื่อยๆ ไปตามริมหาด เขาล้วงมือเข้าในกระเป๋ากางเกง มองทิวทัศน์เบื้องหน้าอย่างใช้ความคิด มีหญิงสาวมากหน้าหลายตาแกล้งเดินมาชนบ้าง ทอดสะพานให้เขาบ้าง แต่เขาหาได้สนใจ สายตาเหลือบไปเห็นหญิงสาวที่เขาคิดถึงทุกลมหายใจเข้าออก เธอกำลังสะบัดหน้าหนีจากภาพที่สาวนางหนึ่งแกล้งเดินมาชนให้เขาโอบกอด
“ขอโทษนะคะ เอ่อ... คุณ...” ลากเสียงเว้นประโยคเอาไว้ให้เขาตอบ จุลภพทำหน้าเมื่อยก่อนจับแขนกลมกลึงทั้งสอง
