“จะ... จริงเหรอ แล้วทำไมถึงชอบแกล้งพิมพ์” พิมพ์บงกชผละออกห่าง มองหน้าคนที่กอดเธอเอาไว้แน่น จนเขายอมคลายอ้อมแขนออกแต่โดยดี
ร่างสูงเพรียวเดินไปนั่งที่กราบเรือ มองทิวทัศน์ด้านหน้า คนอยากรู้ตามไปนั่งแนบชิด เอาไงเอากัน เมื่อก่อนไม่เคยให้ความใกล้ชิดเกินขอบเขตก็เลยกินแห้วมาจนถึงบัดนี้
“อยากเรียกร้องความสนใจ” คำตอบของคนข้างๆ เรียกเสียงหัวเราะจากคนเดินมานั่งข้างๆ ได้เป็นอย่างดี ก่อนที่เธอจะหยุดหัวเราะเมื่อเห็นสายตาดุๆ ของคนปากแข็ง
“คนอะไรแอบชอบเค้าแล้วปากแข็ง แกล้งเค้ามาตลอด” เธอพูดลอยๆ อย่างอารมณ์ดี รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก
“ก็ไม่รู้จะทำยังไงให้พิมพ์สนใจ เห็นพิมพ์มีแฟนไม่ได้ อยากจะเข้าไปสร้างความร้าวฉาน ไม่ก็ต่อยหน้าหมอนั่นให้คว่ำ”
“แสดงว่าที่ชอบดุด่าว่าพิมพ์แก่แดด ริจะมีแฟนทั้งที่ยังเรียนไม่จบ หวงพิมพ์ ไม่อยากให้พิมพ์มีแฟนเหรอ”
“อือ...” เขาตอบรับพยายามไม่หันมามองเธอ กลัวโดนหัวเราะเยาะ
“
