“ใช่ แต่ไม่ต้องมารับผิดชอบหรอก ถ้าจะเปลี่ยนใจก็ได้ ฉันไม่ว่าอะไรคุณหรอก” เมยาวียอมรับในที่สุด เพราะถ้าเขายังตามง้อเธออยู่แบบนี้ สักวันเขาก็ต้องรู้อยู่ดี สู้ให้เขาถอยไปซะตั้งแต่ตอนนี้ ตอนที่เธอยังทำใจได้อยู่
“ทำไมคุณไม่บอกผม รู้มั้ยว่ามันคือข่าวดีที่สุดในชีวิตของผมแล้ว” ธิมกอดร่างบางแน่นขึ้นด้วยความดีใจ ก่อนที่เขาจะยิ้มอย่างมีความสุข ในขณะที่เมยาวีก็รู้สึกอุ่นใจเป็นอย่างมากที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขา
และธิมก็ทำตามที่เขาสัญญา วันต่อมาเขาก็ไปหาบ้านเช่าที่อยู่ใกล้ๆ บ้านของหญิงสาว และเมื่อคืนที่เขานอนที่บ้าน ชายหนุ่มก็ได้ขอขมาทั้งบิดาและมารดาของหญิงสาว ท่านทั้งสองยอมให้อภัยเพราะเห็นแก่หลานที่กำลังจะเกิดมา ส่วนการตัดสินใจจะคืนดีกันหรือไม่คงต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของคนสองคน
ตลอดเวลากว่าหนึ่งสัปดาห์ที่ธิมอยู่ที่นี่ ธิมไปมาหาสู่กับครอบครัวของเมยาวี และเขาก็ซื้อของบำรุงและอาหารที่เป็นประโยชน์กับทารก
