“รับไว้เถอะน่าตาแชมป์ ไม่มีใครเขานินทาหรอก มีแต่คนที่อิจฉาเท่านั้นแหล่ะที่เขานินทา พวกเราที่นั่งอยู่นี่ต่างก็ดีใจกับยัยหนูเมที่เราเห็นกันมาตั้งแต่อ้อนแต่ออกทั้งนั้นแหล่ะ ในเมื่อคุณเขาเต็มใจให้ ก็อย่าขัดศรัทธาเขาเลย” ผู้ใหญ่บ้านทำหน้าที่ฝ่ายไกล่เกลี่ยทันที ส่วนนางมาลินีก็สะกิดสามีไว้ ไม่ใช่ว่านางอยากได้เงินหรอกนะ แต่ดูท่าทางคุณพอเจตน์แล้ว เขาไม่มีทางยอมหรอก ถ้าเขาไม่ได้ให้สินสอดตามที่ท่านต้องการ
เมื่อได้ฟังที่ผู้ใหญ่บ้านพูด นายแชมป์ก็เลยต้องเกรงใจ แม้ว่าไม่อยากจะรับมากเท่าใดก็ตาม แต่เมื่อคุณพอเจตน์ต้องการที่จะให้แล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือก เพราะยังไงเสีย งานผูกข้อไม้ข้อมือก็จะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้แล้ว เขาก็มีทางเดียวแค่ยอมรับเท่านั้น ขึ้นชื่อว่าเงินไม่มีใครไม่อยากได้ แต่ต้องไม่ใช่เงินที่ได้มาจากค่าสินสอดที่มากมาย เหมือนว่าขายลูกสาวกิน แบบนี้มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ในเมื่อไม่สามารถเลี่ยงได้ เพราะ
