ผ้าถุงผืนเก่าถูกถลกขึ้นไปเหนือเอว
“พลับพลึงเกลียดคุณเหม”
“โอ๊ย!” เหมราชร้องเสียงหลงเมื่อโดนกัดเข้าให้ พอเธอดิ้นหลุดก็ตบหน้าเขาฉาดใหญ่
เพียะ!!! เสียงตบดังขึ้น ก่อนที่ใบหน้าคมเข้มของเหมราชจะหันไปตามแรงตบ เขาใช้ลิ้นกระทุ้งที่กระพุ่งแก้ม รู้สึกเจ็บๆ คันๆ หันไปมองคนตบก่อนกัดกรามแน่น เธอถอยหนี เขาตามไปกระชากข้อเท้าเอาไว้
“ฤทธิ์มากเชียวนะวันนี้ ลืมไปแล้วใช่ไหมว่าตัวเองเป็นหนี้อยู่”
“คุณเหมกำลังจะแต่งงาน ไม่ควรมายุ่งกับพลับพลึง”
“ฉันแต่งงานมันเกี่ยวอะไรกับเธอ มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง ฉันจะเก็บดอกเบี้ย” เขาพูดเอาแต่ได้ พลับพลึงน้ำตาตกใน ก่อนที่ร่างเล็กจะถูกลากไปมัดเอาไว้กับเสาบ้าน เขาดึงผ้าขาวม้าของบิดาเธอมามัดมือของเธอไปกับเสา
“คุณเหม ปล่อยพลับพลึงนะ”
“ลองดูกันไป... ว่าฉันจะทำให้เธอครางไม่ได้” เขากระชากผ้าถุงของเธอออกไปจากปลายขา พลับพลึงถูกมัดแบบนี้เลยอยู่ในท่านั่งพิงเสามือไขว้หลัง เหมราชจับขาเ
