จากนั้นอีกไม่กี่ปีกำนันเหิมก็โดนยิงตาย เธอจึงได้ยินข่าวเหมราชอีกครั้ง เขาเดินทางกลับมาอยู่บ้านเพราะมารดาไม่มีใคร…
นั่นจึงทำให้เธอได้เจอกับเหมราชซึ่งเป็นคนไร้หัวใจและแข็งกระด้าง ได้พบกับความใจร้ายของเขาแบบไม่จบไม่สิ้น และสิ่งที่เลวร้ายไปกว่านั้นก็คือเธอเป็นลูกหนี้ของเขาเพราะบิดาไปสร้างหนี้ยืมสินเอาไว้จนเป็นหนี้คุณนายจำปา เขาจึงมาทวงหนี้เอากับเธอในทุกๆ วัน
เสียงไก่ขันย่ำรุ่งปลุกให้พลับพลึงสะดุ้งตัวตื่น หญิงสาวคิดเรื่องในอดีตจนเผลอหลับไป เช้าๆ แบบนี้เธอต้องไปขายผักที่ตลาดสด จึงรีบลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว ยังเดินไปไม่ถึงตลาดเสียด้วยซ้ำ เธอก็เจอเข้ากับคนใจร้าย เขาเดินมาดักหน้าก่อนจะรั้งร่างเธอเข้าไปหา
“คุณเหมปล่อยพลับพลึงเถอะค่ะ” เขากระชากลากถูเธออย่างไร้ความปรานี
“ฉันมาเก็บดอกเบี้ย” หลังจากนั้นเสียงครวญครางแทบขาดใจก็ดังขึ้นเป็นระยะ ใกล้กับกองฟางสูงใหญ่ตรงคันนา
ร่างน้อยของพลับพลึงถูกก
