คนแรงเยอะกว่าชอบข่มเหงเธอ ยิ่งเห็นเธอไม่มีทางสู้เขายิ่งสาแก่ใจ
เขาโกรธที่เธอปฏิเสธเขาในวันนั้น เธอสำนึกเสมอว่าตัวเองยากจน แม่ของเขาไม่ชอบเธอ ตอนนั้นเธออายุแค่สิบแปด คิดว่านั่นคงเป็นทางออกที่ดีแล้ว คิดว่าเขาคงไม่มายุ่งกับเธออีกและทุกอย่างคงจบลงแบบต่างคนต่างไป แต่เหมราชโกรธและเสียหน้า จากคนเคยรักกลายเป็นคนที่เกลียดคอยตามจองล้างจองผลาญทำทุกวิถีทางให้อีกฝ่ายย่อยยับ เธอหนีเขาไม่พ้นเพราะตกอยู่ในวังวนของการเป็นหนี้
บิดาเป็นหนี้เขา และทุกๆ วันเขาก็จะมาเก็บดอกเบี้ย เธอไม่มีเงินก็ต้องเอาร่างกายใช้หนี้ให้เขาแทน พลับพลึงน้ำตาซึม ร่างของเธอโยกคลอนไปตามแรงกระแทกจากกายหนา เขากระทั้นเข้าหาแรงๆ ไม่ได้สนใจว่าเธอจะมีความสุขไหมหรือชอบไหม เขาเอาแต่ใจ ยิ่งเห็นความเจ็บปวดของเธอ เขายิ่งสะใจ เขาไม่เคยอ่อนหวาน ไม่เคยพูดจาดีด้วย ยิ่งเธอเสียใจเขายิ่งชอบ เหมราชทำเหมือนเธอไม่มีชีวิตจิตใจเป็นแค่เครื่องระบายความใคร
