แต่ใจของเขาอยากรู้ว่าเธอกินข้าวกินปลาหรือยัง ไม่สบายเป็นยังไงบ้าง คนเคยรักอดนึกห่วงเสียไม่ได้ แม้เขาจะแค้นแต่เขาก็ไม่เคยลืมเธอไปจากหัวใจ
วันนั้นถ้าไอ้บรรณมันไม่ทิ้งเธอเหมือนกับที่มารดาเขาเล่าให้ฟัง เธออาจจะมีความสุขกับมันไปแล้วก็ได้ เธออยากเลือกไอ้หมอนั่นเอง เหมราชกระแทกมือกับต้นไม้ใหญ่ตรงหน้าด้วยความโมโห นึกโกรธไอ้บรรณที่ทิ้งให้ผู้หญิงที่เลือกมันต้องลำบากเช่นนี้ ถ้าเขาเจอมัน เขาสัญญาว่าจะฆ่ามันทิ้งเสีย
ร่างสูงกระแทกเท้าเดินกลับ หลังจากที่เห็นเธอค่อยๆ ปิดประตูและกำลังจะเข้านอน เหมราชชะงักเท้า เขาไม่มีจิตพิศวาสขวัญจิราเลยแม้แต่น้อย แทนที่จะกลับบ้านเขาจึงหันไปสั่งลูกน้องให้ไปที่กระท่อมหลังโปรดของเขาแทน ที่นั่นจะทำให้เขานอนหลับได้อย่างสงบสุขในค่ำคืนนี้
พลับพลึงคิดว่าตัวเองคงนอนไม่หลับ แต่เพราะความอ่อนเพลีย เธอจึงหลับลงอย่างง่ายดายแม้หัวใจดวงน้อยจะหนักอึ้งเหมือนมีหินก้อนใหญ่
