“พ่อ ทะเลาะอะไรกับใครมาคะ”
พอสิ้นคำเอ่ยถามของริสา รวิชก็ได้สติทันที ปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มแย้มแจ๋มใส
“ไม่นิลูก แล้วนี้ทำอะไรกันอยู่ครับ … กลับบ้านกันดีกว่าเนอะ”
เอ่ยเสร็จรวิชก็หันตัวเดินนำออกไปก่อน ไม่ได้เอ่ยถามพูดคุยกับเทวาสักนิด ริสายังไม่ทันสังเกตอะไร ก็เอ่ยทักท้วงพ่อทันที
“คุณพ่อ อย่าพึ่งไปค่ะ หนูแนะนำให้รู้จักพี่เทวาก่อน” ลูกสาวร้องเรียก
คุณพ่อที่พึ่งได้รับตำแหน่งมาย่อมหันกลับมาปรับสีหน้าทันที
“เทวาหนูชื่อเทวา ใช่ไหมยินดีที่ได้รู้จักนะครับ โอเครเรารู้จักกันแล้ว ริสาคุณแม่ต้องรออยู่แน่ๆ เลย ไปกันดีกว่าครับ”
พูดเสร็จก็เอามากุมมือสาวน้อยออกไป ริสาจึงหันมายิ้มให้เทวา
“พี่เทวา ริสากลับก่อนนะ พรุ่งนี้เรามาอ่านคณิตบทต่อไปด้วยกันนะคะ”
ยังมีพรุ่งนี้
รวิชเอ่ยเค้นคำในลำคอ
ตอนนี้พรกมลรอริสาอยู่คอนโดบริเวณห้องรับแขก วันนี้น่าจะเป็นครั้งแรกที่ไม่ได้ไปรับลูกสาว บางทีอะไรเล็กๆ น้อยๆ แ
