“เฮ้อ...แล้วมันเป็นภาระหน้าที่ของเลขารึยังไง”
เสียงเคาะประตูดังขึ้น...พอประตูเปิดออก ก็ได้เห็นคนที่เธอกับเจ้านายกำลังพูดถึง ภรรยาสุดสวยแสนอ่อนหวานของยุทธนา แม้อายุเจ้าหล่อนจะย่างสี่สิบห้าเข้าไปแล้ว แต่ก็ยังดูดีสมเป็นลูกสาวเศรษฐีเก่า
ลูกสาวคนสวย คู่หมั้นของอนุชิน ก็คงถอดแบบมาจากเธอ แต่รายนั้นไม่ได้อยู่เมืองไทย ไปเรียนเมืองนอกเสียนานหลายปีแล้ว
“อ้าว คุณแก้ว แวะเข้าบริษัทได้นะวันนี้”
“ค่ะ พอดีแวะมาทานข้าวกับเพื่อนแถวนี้ เลยซื้อของโปรดมาฝากคุณ ไม่ทราบว่าคุยงานกันนอยู่รึเปล่าคะ”
“อ้อ...เปล่าหรอก ผมแค่อยากได้กาแฟน่ะ”
“งั้น...ดิฉันขอตัวนะคะเจ้านาย ขอตัวก่อนนะคะคุณกอบแก้ว” เธอรีบออกจากห้องเจ้านายมาเสีย ก่อนที่เจ้านายจะเผยพิรุธออกมาทางสายตาให้เมียสงสัย เธอรู้สึกผิดหน่อยๆกับกอบแก้ว แต่ก็นั่นล่ะ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก งานนี้ใช่ว่าเธอเลวคนเดียวเสียเมื่อไหร่
“แล้วฉันต้องไปภูเก็ตกับเขาเห
