ปึก!
แก้วเหล้าวางกระทบพื้นโต๊ะเต็มแรงจนเกิดเสียงดังด้วยฝีมือของอันอัน เดย์ไนท์ยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจที่เห็นอันอันแสดงท่าทีออกมาอย่างนั้น
“เป็นไรวะ?" มาคัสถามอันอันนั่งข้างเขา
“เปล่า!" อันอันตอบอย่างไม่สบอารมณ์ "ขอตัวก่อนนะ เรามีธุระ" พูดจบลุกขึ้นเดินฉับๆออกจากห้องไป โดยไม่สนใจเสียงเรียกของเพื่อนร่วมโต๊ะแม้แต่น้อย
“อะไรของมันวะ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย" คิมเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัยไม่น้อย ทว่ากลับไม่มีใครตอบกลับ
“....ไอขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" ไอวี่กระซิบบอกเดย์ไนท์
“ให้พี่ไปเป็นเพื่อนมั้ยครับ"
“ไม่เป็นไรค่ะ ไอไปได้"
“ไปเข้าห้องน้ำในห้องทำงานชั้นบนนะ"
“ค่ะ" ไอวี่ดันตัวลุกขึ้น ตวัดปลายเท้าเดินออกจากห้องไป ทันทีที่ประตูห้องปิดสนิทลง คิมจึงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“ไอ้ไนท์ อันน้อยใจมึงรึเปล่าวะ ถึงได้รีบกลับไปแบบนั้น" ก็มันทำท่าทีหวงน้องไอวี่ใส่อันอันซะขนาดนั้น อันคงโกรธ
"พวกมึงไม่รู้?" เดย์ไนท
