3
17.00น.
ฉันยังไม่อยากกลับเลย ไม่อยากเจอหน้าพี่เฟียสแต่ก็ต้องกลับ ฉันลืมว่าตัวเองไม่มีเงิน คุณป้ายึดเงินยึดบัตรฉันคือพ่อกับแม่หมดแล้ว บอกให้พี่เฟียสรับผิดชอบ นี่ค่าแท็กซี่ยังต้องยืมเพื่อนเลย
"กลับมาแล้วหรอคะคุณหนู ป้าเตรียมของว่างไว้ให้แล้วค่ะหรือจะทานข้าวเย็นเลย"ป้านวลกับพี่ออนวิ่งมารับฉันที่เดินเข้ามาในบ้าน ป้านวลเป็นแม่บ้านบ้านพี่เฟียส พี่ออนเป็นหลานป้านวล ทั้งสองดีกับฉันมากๆ เมื่อเช้าก็ไปปลุกและช่วยแต่งตัวด้วย
"ขอบคุณค่ะ แล้วพี่เฟียสกลับมารึยังคะ"ฉันถามพลางก้มลงเปลี่ยนรองเท้าเข้าบ้าน
"ยังเลยค่ะ"นี่เขายังไม่เลิกงานอีกหรอ เย็นแล้วนะ
"งั้นตัวเล็กขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ"ฉันขอตัวขึ้นไปอาบน้ำก่อนจะลงมานั่งทำการบ้านพลางรอพี่เฟียสที่ห้องรับแขก
21.00น.
"คุณหนูทานข้าวก่อนคุณเฟียสเถอะคะ"ป้านวลเดินมาบอกฉันเป็นครั้งที่สาม ก็ฉันอยากกินพร้อมพี่เฟียสนี่
"ตัวเล็กอยากรอพี่เฟียสก่อน"ฉันบอกพลางยื่นคอมองหน้าบ้าน ทำไมยังไม่กลับก็ไม่รู้ โทรไปก็ไม่รับ
"ดึกขนาดนี้แล้วคุณเฟียสคงไม่กลับแล้วแหละป้า"พี่ออนกระซิบบอกป้านวล
"งั้นตัวเล็กขึ้นไปนอนดีกว่า"เมื่อได้ยินว่าพี่เฟียสไม่กลับ ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะนั่งรอ
"ไม่กินข้าวก่อนหรอคะ"ป้านวลถาม
"ตัวเล็กไม่หิวค่ะ"ฉันตอบปัดแล้วเดินขึ้นบันไดขึ้นห้องตัวเอง
"ออนขึ้นไปส่งคุณหนูนอน"
"จ๊ะป้า"
รุ่งเช้า
วันนี้ไม่มีใครมาปลุก คงเห็นว่าเป็นวันหยุดมั้ง แต่ฉันก็ตื่นแต่เช้า มานั่งรอพี่เฟียส เมื่อคืนเขาไม่กลับบ้านจริงๆด้วย แต่วันนี้ก็น่าจะกลับนะ
"พี่เฟียสไม่กลับบ้านแบบนี้บ่อยหรอคะพี่ออน"ฉันถามพี่ออนที่ยืนตักข้าวให้
"จะบอกว่าบ่อยก็บ่อยค่ะ ก็เป็นเรื่องปกติ ถ้าวันหยุดก็จะไม่ค่อยกลับบ้าน ไม่ก็พาผู้หญิงมานอนบ้าน อุ๊บส์!!!"พี่ออนเล่าเพลินจนเผลอปาก งั้นวันนี้เขาก็คงไม่กลับแล้วแหละ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องอยู่รอ
"ทานข้าวเสร็จตัวเล็กจะไปบ้านใหญ่นะคะ บอกคนเอารถออกไปส่งตัวเล็กได้มั้ยคะ"เงินที่ยืมเพื่อนมาเหลือไม่เยอะ ถ้าจะขึ้นแท็กซี่ไปกลับคงไม่พอแน่
"ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่ออนจัดให้"พี่ออนทำท่าโอเค แล้วเดินออกไปบอกคนขับรถ
บ้านใหญ่
วันนี้ฉันไม่ได้มาหาคุณป้าหรอก ฉันมาหาพี่พายต่างหาก มาเล่นด้วย พี่พายกำลังท้องเลยต้องมาอยู่กับคุณป้า พี่พายเป็นคนคุยสนุก ตอนนี้กำลังแพ้ท้องกินเก่งมากด้วย ฉันเลยซื้อผลไม้มาฝาก จากเงินที่เหลือนั่นแหละ
"พี่พาย ตัวเล็กซื้อผลไม้มาฝาก"ฉันเดินไปหาพี่พายที่ศาลากลางสวนหน้าบ้าน
"ขอบใจจ๊ะ มากับพี่เฟียสหรอ"พี่พายรับถุงผลไม้ไปเปิดทันที พลางถาม เห็นมั้ยฉันบอกแล้วว่าพี่พายชอบกินมากๆ
"เปล่าค่ะ ตัวเล็กมาเล่น ที่บ้านไม่มีอะไรทำ"ฉันแอบจุกกับคำถามของพี่พาย แต่ก็ปรับสีหน้าเป็นปกติ ถ้ามากับพี่เฟียสคงดีนะสิ
"หรอ งั้นเราไปทำเค้กกันดีมั้ย"พี่พายชวนท่าทางตื่นเต้นสุดๆและฉันก็ไม่ควรปฏิเสธด้วย
"ค่ะ^^"ฉันพยักหน้า ยิ้มไปกับรอยยิ้มพี่พาย อยากร่าเริงได้เหมือนพี่พายจัง
ในครัว
"พี่พายร่อนแป้งนะคะ เดี๋ยวตัวเล็กเตรียมส่วนผสมอย่างอื่นรอ"ฉันจัดแจงหน้าที่ เพราะพี่พายทำเค้กไม่เป็น
"ได้ๆ"พี่พายพยักหน้าเดินเข้ามารับที่ร่อนแป้งแล้วจัดการร่อนแป้ง
แค็กๆๆๆ
เสียงไอ้ของฉันกับกับพี่พายเมื่อการร่อนแป้งของพี่พายทำให้แป้งฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง
"แฮะๆ"พี่พายยิ้มหวานเมื่อควันจากแป้งจางลง
"555 ไม่เป็นไรค่ะใหม่ๆก็แบบนี้"ฉันหัวเราะก็ดูสภาพฉันกับพี่พายตอนนี้สิ แป้งเลอะไปทั้งตัวดูไม่ได้เลย
"555 พี่ว่าพี่นั่งดูตัวเล็กทำดีกว่า"ว่าแล้วพี่พายก็เดินไปนั่งดูฉันทำเค้ก
20นาทีผ่านไป
"เสร็จแล้วค่ะ"ฉันบอกพลางส่งถาดขนมเค้กเข้าเตาอบเป็นขั้นตอนสุดท้าย
"ขึ้นไปอาบน้ำกันตัวเล็ก"พี่พายกวักมือเรียก พาขึ้นไปอาบน้ำ จะไม่ไปก็ไม่ได้กลับบ้านสภาพนี้คงไม่ดีแน่
"ว้าว สวยจังตัวเล็ก"พี่พายเอ่ยชมเมื่อฉันเดินออกจากห้องน้ำ ด้วยชุดของพี่พาย
"ก็เพราะชุดพี่พายแหละคะ"ฉันยิ้มเขินม้วนที่ถูกชม
"เราลงไปดูเค้กเราดีกว่า"
"ค่ะ^^"ฉันพยักหน้าแล้วเดินตามพี่พายลงไปดูเค้กที่อบเอาไว้
ฉึก!
หมับ!
ฉันคว้าแขนพี่พายไว้เมื่อสังเกตเห็นความผิดปกติ
พรึบ พรึบๆๆ
แต่แล้วก็รับไม่ไหวทำให้ฉันกับพี่พายกลิ้งตกลงมาพร้อมกัน
"พี่พาย!!!!"ฉันเรียกชื่อพี่พายเสียงดังด้วยความตกใจ ลืมความเจ็บไปหมด ก็เลือดพี่พายนองเต็มพื้น!