แควก!!
กระดาษเอสี่แผ่นบาง ถูกเบตงฉีกจนขาด ก่อนจะขยำมันแล้วโยนลงบนโต๊ะทำงานตรงหน้าอาสี่
"ต่อไปห้ามยุ่งกับคนของผมอีก ถ้าผมรู้ว่าคุณแอบสั่งให้ยัยนี่ลงไปทำงานอีกล่ะก็ ผมจัดการคุณแน่ อาสี่"
"โอ้! อย่าถึงขนาดนั้นเลยครับ เจ้านาย ต่อไปก็ดูแลให้ดีล่ะ ฮ่าๆ "
เบตงลากคนของตัวเองออกจากห้องทำงานอย่างหัวเสีย แม้อาสี่จะเป็นลูกน้องของพ่อเขา แต่อาสี่ก็เป็นบุคคลที่เขาไม่กล้าแตะต้อง เพราะอย่างน้อย ในวัยคึกคะนองของเขา อาสี่ก็เป็นคนที่สนับสนุนและสอนเขาในทุกๆ เรื่อง แม้ว่าบางครั้งเขาจะขุ่นเคือง ที่อาสี่ชอบทำเหมือนเดาใจเขาถูกไปซะทุกอย่าง จนบางครั้งเรื่องที่ควรเป็นความลับสำหรับเขา อาสี่ก็เที่ยวเอาไปเล่าและรายงานให้พ่อและพี่สาวเขาฟังอยู่เรื่อย แต่วันนี้เขายอมไม่ได้จริงๆ ที่อาสี่จงใจใช้พิมมี่เป็นเครื่องมือในการปั่นหัวเขาอีกคน
ปึง! กึก!
"อ๊ะ! เฮีย...อื้อ! หยุดก่อนค่ะ เฮีย...อื้อ!"
เสียงกังวานใสถูกกลืนหายไปพร้อ
