คลั่งรักยัยลูกหนี้ [Black List]

"อ๊ะ! เฮียตงขา อ๊า! ฮื่อ!" ร่างแน่งน้อยที่สั่นคลอนครวญครางออกมาจนเสียงหลง ก่อนจะเกร็งกระตุกจนร่างแอ่น เมื่อโดนกระแทกอย่างรุนแรงด้วยดุ้นสวาทขนาดมหึมา แขนสองข้างของหญิงสาวถูกมัดไว้เหนือศีรษะด้วยเชือกผ้าเพราะร่างสูงไม่ปรารถนาที่จะให้หล่อนแตะต้องเนื้อตัวของเขา เบตงหรือภูเบศ เมธานพเลิศ คือชื่อของคนที่กำลังยัดแก่นกายเข้าในร่องสวาทของหญิงสาวอย่างรีบเร่ง จนก้าวไปแตะความสุขสม โดยที่เขาไม่แม้แต่จะก้มลงไปจูบหรือกอดเธอเลยสักครั้งหลังเสร็จกิจ เขาผละออกจากร่างของเธอ เอื้อมไปหยิบทิชชูมาห่อและรูดคอนดอมออกจากลำกายของตัวเอง ก่อนจะเดินไปทิ้งเศษสวาทลงในถังขยะ เสื้อคลุมตัวยาวถูกหยิบขึ้นมาสวมทับร่างกายที่เปลือยเปล่า ก่อนเจ้าของร่างจะเดินไปนั่งลงบนโซฟาริมระเบียงของห้องหรู พลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบด้วยความเคยชิน "หยิบเช็กบนหัวเตียง แล้วออกไป" "หนูพอมีโอกาสจะได้ขึ้นมาหาเฮียอีกไหมคะ" หญิงสาวเอ่ยถาม แต่ไม่ใช่คำถามแรกที่เขาได้ยิน ผู้หญิงที่ขึ้นมาเสนอตัวให้เขาต่างพูดแบบนี้ทุกคน เพราะต่างก็อยากครอบครองเขา แต่เจ้าของฉายาค้างคาวรัตติกาล อย่างเฮียเบตงแห่ง แบทบาร์ [Bat Bar] เป็นคนที่เบื่อความซ้ำซากเป็นที่สุด แม้สาวๆ จะติดใจในรสสวาทของเขาแค่ไหน ก็ไม่มีใครได้ลิ้มลองมันเป็นครั้งที่ 2เลยสักคน "แต่หนูอยากดูแลเฮียให้มากกว่านี้" "ก่อนขึ้นมา อาสี่ไม่ได้บอกข้อตกลงกับเธอรึไง ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครฉันจะไม่นอนด้วยเป็นครั้งที่สอง ออกไปได้แล้ว สิ่งที่เธอต้องการอยู่บนหัวเตียง หยิบมันออกไปด้วย" "เดี๋ยวค่ะเฮีย หนูมีเรื่องจะขอร้องเฮีย" แม้จะเหลือบมามองด้วยแววตาขุ่นเคือง แต่เบตงก็ยังให้โอกาสสาวน้อยได้พูดในสิ่งที่อยากพูด มือเรียวยาวจับมวนบุหรี่จี้ลงในถาดเขี่ยบุหรี่ เพื่อดับเปลวไฟที่เผาไหม้ตรงปลายมวน ก่อนจะทิ้งลงไปทั้งมวนเพราะคนสูบไม่มีอารมณ์ที่จะสูบต่อแล้ว "จะพูดอะไรก็รีบพูดมา ฉันไม่มีเวลามานั่งฟังเธอทั้งคืนหรอกนะ" "หนูมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง มันกำลังตกที่นั่งลำบาก พ่อแม่มันมีหนี้ท่วมหัวจนเขาจะมาไล่ที่ทำกินอยู่แล้ว มันเลยฝากหนูมาบอกเฮีย ให้ช่วยรับมันเข้าทำงานด้วยได้ไหม" "เหอะ...ฉันเปิดผับไม่ได้เปิดสถานสงเคราะห์ ที่คิดจะเอาใครมาฝากก็ได้ คิดว่าฉันใจดีขนาดนั้นเลยเหรอ" "น่าเฮีย...ถือว่าช่วยลูกนกลูกกา รับเพื่อนหนูทำงานด้วยหน่อย งานอะไรก็ได้ ขอแค่ได้เงินเยอะๆ แต่ถ้าเฮียจะเมตตามัน มันบอกจะยอมขายซิงให้เฮียเป็นคนแรก แต่มันขอแลกกับเงิน 5แสนจากเฮีย เพื่อเอาไปใช้หนี้ เฮียพอจะเมตตามันหน่อยได้ไหม" "5แสน! เพื่อนเธอหอยเลี่ยมทองฝังเพชรหรือไง ฉันถึงต้องยอมจ่ายเงินตั้ง 5แสนแลกมา ตีราคาค่างวดตัวเองสูงไปรึเปล่า กะแค่ผู้หญิงไร้ประสบการณ์คนหนึ่ง 1500 2000 จะไม่มันกว่าเหรอ โอโห่...พูดมาได้ โคตรหมั่นหน้าหมั่นโหนกเลยว่ะ" เบตงถึงกับส่ายหัว ปกติเขาไม่เคยตีค่าราคาของผู้หญิงที่นอนด้วย แต่จะให้รางวัลความใคร่เท่าๆ กันไป เพราะเขาจะเรียกใช้พวกหล่อนแค่เพียงครั้งเดียวและเปลี่ยนใหม่ และไม่เคยมีใครที่เขาติดใจจนเรียกใช้ครั้งที่ 2เลยสักคน ไม่ว่าพวกหล่อนจะสดจะซิงหรือเคยผ่านการสวิงกิ้งมาแล้วก็ตาม รางวัลที่เบตงสั่งอาสี่จัดการให้จำนวนจะเท่ากันหมด และทุกครั้งจะมีการจดบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรในค่าใช้จ่ายส่วนตัวของเขา พร้อมข้อตกลงของทั้งสองฝ่าย หลังจากนี้จะแยกย้ายหรือจะเข้าทำงานในผับของเขาก็ให้อาสี่เป็นคนจัดการ และเบตงก็ไม่ได้จดจำค่ำคืนเสพสุขกับพวกหล่อนเลยสักคน จนจำไม่ได้ว่าเด็กในร้านคนไหนที่เคยขึ้นมาปรนนิบัติเขาบ้าง "หนูรู้ว่าระดับเฮีย แค่กระดิกนิ้วผู้หญิงหลายคนก็พร้อมจะให้กินฟรี แต่พิมมี่เพื่อนของหนูนางเป็นเด็กดี กตัญญู ที่นางทำทุกอย่างก็เพื่อพ่อแม่นางทั้งนั้น นางเรียนเก่ง ขยันทำงานจนตัวเป็นเกลียวหัวเป็นนอต ก็หวังให้พ่อแม่ปลดหนี้ปลดสินได้ แต่ล่าสุดหนี้สินบานปลายที่ไม่รู้จะหาที่ไหนไปใช้เขา จนเขาจะมายึดที่ผืนสุดท้ายในชีวิตแล้ว มันเลยไม่สนชีวิตแล้วนอกจากหาเงิน และเฮียก็ไม่ต้องกลัวว่าไอ้มี่มันจะจับเฮียนะ มันไม่สนใจเรื่องความรักหรอก เฮียสบายใจเรื่องการผูกมัดได้เลย แต่ถ้าเฮียไม่โอเค จะให้มันทำงานในร้านก็ได้หรือจะส่งมันให้เฮียสี่ลูกน้องเฮียแทนก็ได้ แต่หนูขอร้องละเฮียเงิน 5แสนสำคัญกับมันมากจริงๆ เฮียช่วยมันหน่อยนะ" "พูดซะยืดยาว เธอชื่ออะไร"