EP.11
708 คำ
"เฮียจะทำมี่จริงๆ เหรอ?"
"เธอเป็นคนเสนอตัวให้ฉันก่อนนะ จะมาเปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ได้แล้ว อา! ซี้ด!"
ใบหน้าเหยเกของชายหนุ่ม เหมือนกับเริ่มจะทรมาน เมื่อเขาถูไถความกำยำแนบไปกับเนินสวาทสาว ความนุ่มนิ่มเนียนละเอียดกำลังปลุกเร้าความปรารถนาในตัวเขา จนไม่สามารถควบคุมความต้องการเอาไว้ได้
"อื้อ! อ๊า! เฮียอย่าค่ะ"
"อยากจับมันไหม"
"อื้อ! มะ...ไม่เอามี่กลัว...อ๊ะ! เฮียอย่าสิคะ อื้อ!"
ร่างน้อยถึงกับรีบชักมือออกอย่างไว เมื่อเขาจับมือเธอให้เอื้อมไปแตะแก่นกายของเขา ความร้อนระอุของเขาทำให้สาวน้อยหวาดหวั่นใจ แถมความแข็งขืนนั้นก็ใหญ่เกินไป จนสาวน้อยอดคิดไม่ได้ว่าถ้ามันเข้าไปอยู่ในตัวเธอจะเป็นอย่างไร
"ปกติฉันไม่ให้ใครจับนะ อย่าว่าแต่จับ จูบยังไม่จูบเลย เธอไม่อยากจับมันจริงๆ เหรอ"
สาวน้อยส่ายหัวรัวๆ พลางหลบสายตาเขา จนคนที่รบเร้าเอ่ยออกมาอย่างเสียดาย
"หึ...ทำใจได้แล้วใช่ไหม ฉันจะทำแล้วนะ ห้ามโวยวายอีกเด็ดขาด ฉันไม่ชอบคนเรื่องมาก"
ร่างสูงกล่าว พลางเอื้อมไปเปิดลิ้นชักบนหัวเตียง ก่อนจะหยิบซองฟอยล์สี่เหลี่ยมออกมา จนสาวน้อยที่มองตามเริ่มหวาดหวั่นใจ ดวงตากลมโตสั่นระริกทั้งร้อนผ่าว เมื่อรับรู้ถึงชะตากรรมที่ตนกำลังจะเผชิญและไม่อาจหลีกหนีสิ่งนี้ได้
ร่างสูงฉีกซองสี่เหลี่ยมด้วยปาก ก่อนจะจับเอาสิ่งที่อยู่ข้างในออกมา เขาครอบมันลงไปกับปลายแกร่ง ก่อนจะรูดมันลงจนสุดตามความยาว
สาวน้อยเริ่มมีอาการตัวสั่น เธอไม่กล้าแม้จะหันไปมองหน้าเขา จนนาทีที่เรียวขาสวยถูกเขาจับกางกว้าง สาวน้อยก็เริ่มใจสั่นจนต้องหลับตาลงทันที
ดุ้นสวาทขนาด 9นิ้วครึ่ง ถูกจับคลึงและจ่อไปที่เนินกายสาว ปลายแกร่งค่อยๆ ดุนดันผ่านม่านกุหลาบแสนบางเบา ก่อนจะค่อยๆ ดันเข้าจนหัวหยักปักเข้าร่องรัญจวน
"กรี๊ดดด! เจ็บ! ฮือๆ เอาออกไปนะ คนบ้า! ฮือๆ"
"ซี๊ด! อย่าดิ้นดิ หื้ม!"
ดันเข้าไปไม่ทันได้ถึงครึ่ง ร่างน้อยก็เริ่มขัดขืนจนดิ้นพล่าน ความใหญ่โตของเขาคับแน่นจนไม่สามารถลอดผ่านเข้าไปได้ ขนาดผิวสัมผัสลื่นๆ จากถุงยางยังไม่ได้ช่วยอะไร เธอคับแคบมากเกินกว่าที่จะรับตัวตนของเขาไหว เบตงจึงจำเป็นต้องตัดสินใจถอยทัพออกมา
"นิ่งก่อนได้ไหม ถ้าเธอดิ้นมันก็จะยิ่งเจ็บ"
เขาไม่กล้าตวาดเธอเสียงดัง เพราะร่างบอบบางที่กำลังโดนเขาบุกหนัก กำลังร้องห่มร้องไห้อย่างน่าสงสาร ดูจากการที่เธอทุบเขาด้วยกำปั้น ก็น่าจะบ่งบอกอย่างชัดเจนว่ามันทำให้เธอทั้งเจ็บและทรมาน
ร่างน้อยยอมนอนนิ่งตามที่เขาบอก ทั้งที่เจ้าตัวยังร้องไห้ไม่หยุด เบตงจึงถอดถอนอาวุธ ก่อนจะรูดคอนดอมออกและสอดตัวตนสดๆ ของเขาเข้าไปแทน
"กรี๊ด! เจ็บค่ะ"
ร่างบางถึงกับสะดุ้งโหยงพลางกรีดร้องเสียงดัง เพราะทันทีที่เขาถอดเกาะป้องกันออก เขาก็ยัดท่อนสวาทกลับเข้ามาใหม่ โดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว
"หื้ม! ทำไมแน่นจังวะ"
"ฮือๆ เฮีย...มันเจ็บ!"
เบตงไม่ฟังที่เธอกรีดร้อง เขาพยายามยัดเยียดท่อนร้อนของเขาเข้าไปในร่องแคบนั้น จนร่างน้อยร้องลั่นทั้งหลั่งน้ำตาอย่างน่าสงสาร
"ฮื้อ! ฮือๆๆ เอาออกไปนะ ฮือๆ มี่เจ็บพอแล้วเฮีย...พอแล้ว ฮือๆ"
เบตงจ้องมองใบหน้าสวยที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ดวงตากลมแดงก่ำที่มีน้ำตาหลั่งลงมาเป็นสาย มันบีบหัวใจเขามาก จนเขาต้องหยุดชะงักท่อนลำแช่เอาไว้ เพื่อช่วยให้ความเจ็บปวดของเธอทุเลาลง
"ขอโทษ ฉันแค่คิดว่า ถ้าดันเข้าทีเดียวเลย เธอจะเจ็บแค่แปบเดียว ไม่คิดว่ามัน..."
"ฮึกๆ มันเข้าไม่ได้หรอก เฮียเอาออกเถอะนะ มี่เจ็บมากจริงๆ เจ็บเหมือนโดนฉีกไปทั้งร่างแล้ว ฮือๆ "
- ผู้เขียน
