EP.5
806 คำ
"กรี๊ด! อื้อ! เฮียหนูเจ็บ! อื้อ!"
ร่างน้อยที่ถูกล้วงลึกด้วยนิ้วเรียว ถึงกับรีบหุบขาสวยเข้าหากัน จนเจ้าของมือที่โดนหนีบเข้าไปถึงกับหัวใจสั่นตาม
"อย่าหนีบดิ"
"อื้อ! เฮีย...หนูเจ็บ"
"ก็อย่าเกร็งดิ ปล่อยอารมณ์ออกมา ถ้ากลัวก็หลับตาไม่ต้องมอง"
หัวใจของสาวน้อยเต้นแรงจนแทบกระเด็นออกมานอกอก ด้วยไม่เคยโดนใครสัมผัสเช่นนี้มาก่อน พิมมี่ทำตัวดีเชื่อฟังคำที่พ่อแม่คอยสั่งสอนมาตลอด จนเธอกลายเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย เรื่องอย่างว่าถือเป็นเรื่องที่อยู่ไกลเกินกว่าเธอจะเข้าใจ เพราะมันเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยฝักใฝ่ที่จะเรียนรู้มันเลย
เธอเงยหน้าขึ้นไปสบตากับหนุ่มหล่อตรงหน้า ที่กำลังทำหน้าที่เป็นครูสอนเพศศึกษาหลักสูตรล้วงลึกให้แก่เธอ ก่อนจะหลับตาลงตามที่เขาบอกอย่างเชื่อฟัง จนคนที่ยืนจ้องเธอถึงกับใจสั่นด้วยความตื่นเต้น
เบตงเริ่มขยับนิ้วเรียวช้าๆ จนคนที่นั่งหุบขาในตอนแรกเริ่มขยับตัวเพื่อปรับอารมณ์ มือเล็กเรียวที่กำแน่นตรงชายกระโปรง เริ่มบิดเนื้อผ้าแน่น เบตงค่อยๆ ส่งนิ้วแข็งสอดใส่เข้าไปในรูแคบ จนเริ่มรับรู้ถึงความฉ่ำแฉะที่กำลังไหลลื่นออกมา บวกกับปฏิกิริยาที่เริ่มเปลี่ยนไปของคนตรงหน้า แถมร่องหลืบแสนคับแคบก็ตอดรัดนิ้วเรียวของเขาจนแทบขยับไม่ได้ แต่เมื่อเขาฝืนดุนดันชำแรกผ่านความชุ่มฉ่ำเข้าไป ร่างน้อยก็สะท้านสั่นไหว พลางผวากายกกกอดเขาไว้ทันที
"อ๊ะ! อ๊า! อื้อ!"
ร่างนุ่มที่ผวากายแนบชิดอกแกร่งของเขา เริ่มบิดเร่าร่างบางอย่างทรมาน เรียวขาสวยถูกเจ้าของถ่างออกกว้าง เพื่อเปิดรับสัมผัสจากเขาที่เป็นผู้ชี้นำ เบตงถึงกับขบกรามแน่นไปกับความเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของเธอ
"อื้อ! เฮียขา หนู...หนูไม่ไหวแล้ว อ๊า! อ๊า! "
คำว่าไม่ไหวของเธอทำให้เบตงรัวนิ้วถี่ยิบ จนร่างน้อยที่ซบอิงอกแกร่ง ถึงกับแหงนหงายใบหน้าสวยขึ้นฟ้าเพื่อรับอารมณ์ซ่านเสียว มือเรียวเล็กที่กำชายกระโปรงในตอนแรกถึงกับยกขึ้นมาคว้าชายแจ็กเกตของเขาเอาไว้แน่น จนนาทีที่เบตงรัวนิ้วแกร่งถี่กระชั้น ร่างงดงามก็เกร็งกระตุกด้วยความซาบซ่าน พลางหลั่งหยาดความหวานล้ำออกมาจนเปรอะเปื้อนมือหนาอย่างช่วยไม่ได้
เมื่อร่างกายได้รับความสุขสมที่แปลกใหม่ สาวน้อยก็รีบปล่อยมือจากชายเสื้อของเขาทันที พลางขยับกายถอยหนี จนเบตงต้องถอนมือออกมาจากความฉ่ำแฉะช้าๆ ก่อนจะยกขึ้นมาให้เธอดูหยาดมธุรสของตัวเอง พิมมี่มองภาพนั้นด้วยความละอายใจ ก่อนจะก้มหน้าลงไปกับฝ่ามือแล้วร้องไห้ออกมาราวกับว่าจะขาดใจ
"ฮึกๆ ฮือๆ"
"นี่! จะร้องไห้ทำไม ฉันพึ่งทำให้เธอมีความสุขนะ ไม่ได้ฆาตกรรมเธอสักหน่อย"
"ฮืออออ ฮึกๆ "
"โอ้ย! เงียบสักที ยัยเด็กนี่"
"ฮึก! ฮือออ"
เหมือนว่ายิ่งเขาตะคอกเธอก็ยิ่งร้องไห้ จนเบตงยกฝ่ามือขึ้นมาตบเข้าที่หน้าผากของตัวเองแรงๆ อย่างเหนื่อยใจ เกิดมาเขาไม่เคยพบเคยเห็น ผู้หญิงที่จะมานั่งร้องห่มร้องไห้หลังจากสุขสมเพราะเขาเลยสักครั้ง แต่ยัยเด็กนี่กับทำให้เขากำลังจะคลั่งตายอยู่แล้ว
"โธ่โว้ย! บอกให้เงียบ"
"ฮืออออ!"
"ยังอีก...ไม่เงียบใช่ไหม หื้ม!"
"ฮือๆๆ อุ๊บ...อื้อ! "
ริมฝีปากบางถูกบดขยี้ด้วยริมฝีปากของชายหนุ่ม ความนุ่มละมุนถูกบดเบียดด้วยความแข็งกระด้าง ทั้งที่เบตงตั้งกฎเอาไว้ว่า จะไม่จูบใครที่ไม่ใช่คนพิเศษสำหรับเขา แต่ยัยเด็กนี่ทำเอาเขาเหลืออดจริงๆ เพราะความไร้ประสบการณ์ของเธอทำให้เขาหงุดหงิด จนแทบอยากสั่งสอนให้จบหลักสูตรไปเลย
และเหมือนการจูบจะใช้ปิดปากคนได้เป็นอย่างดี เมื่อร่างน้อยที่โดนเขาดูดดื่มและบดขยี้ริมฝีปาก พลางตวัดรัดเกี่ยวเอาเรียวลิ้นเล็กมาดูดกลืน ร่างที่ขัดขืนในตอนแรกก็เริ่มอ่อนระทวยลง
เบตงหลับหูหลับตาจูบเจ้าของร่างบางที่เขาเผลอดึงเข้ามากอดอย่างหลงใหล ก่อนจะชอนไชลิ้นแกร่งเข้าไปในปากนุ่มอย่างโหยหา จนนาทีที่ร่างสูงรับรู้ถึงความผิดปกติในเวลาต่อมา จึงถอนจูบแล้วก้มลงไปมองใบหน้าสวยที่กำลังหลับสนิทในอ้อมกอดของเขา แถมร่างกายอ่อนยวบไปทั้งตัว
"เฮ้ย! ตายไหมวะเนี่ย แค่จูบเองนะ เด็กบ้าเอ๊ย! แค่นี้ก็เป็นลม วันซวยอะไรของกูวะเนี่ย"
- ผู้เขียน
