เคแลนไม่คาดคิดเลยว่าชีวิตนี้เขาจะได้เจอกับผู้หญิงที่ยังหลงเหลือพรหมจรรย์อยู่ มันหายากเหมือนดั่งเช่นงมเข็มในมหาสมุทร แต่ก็ใช่ว่าเขาจะปราณีหล่อน ชายหนุ่มไม่รอช้าดันแก่นกายเข้าไปจนสุดทางรักอย่างรุนแรง
สวบบ!
"เฮือก! กรี๊ดดดด!!"
ร่างบางเบิกตากลมโตขึ้นมาทันที ร่างกายเธอเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่เข้ามาในร่างกายเธอ
เคแลนเริ่มขยับเอวหนาทันที ชายหนุ่มเร่งจังหวะเร็วแรงขึ้น จนร่างบางหัวสั่นหัวคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้น
ปึก! ปึก! ปึก!
"อื้ออ เจ็บ พอแล้ว"
"ซี๊ดด แน่นชิบ"
เสียงทุ้มแหบพร่าด้วยความเสียวซ่าน ขนาดใส่ถุงยางอนามัยยังเสียวขนาดนี้ หากเขาสดกับเธอจะเสียวขนาดไหน
เอวสอบยังคงกระแทกกระทั้นเข้าไปอย่างแรง เข้าออกสุดทางรัก จนร่างบางจุกหน่วงท้องน้อยไปหมด
"อ๊ะ เบาหน่อย มัน..จุก"
"เบาไม่ได้หรอก ฉันบอกแล้ว เธอทำฉันเจ็บเธอต้องเจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่า ซี๊ดด"
เสียงแหบพร่าของมาเฟียหนุ่มเอ่ย พูดจบมือใหญ่ก็จับข้อพับขาเล็กทั้งสองข้างกดแนบลงกับที่นอน
"อืออ ไม่ไหวแล้วว"
เพลงขวัญบิดเร้าด้วยความเสียวซ่านและเจ็บปวด ร่องสวาทนุ่มนิ่มบีบรัดถี่ยิบ ร่างกำยำก้มลงไปดูดดึงยอดถันสีชมพูระเรื่ออย่างดิบเถื่อนจนมันเปียกชุ่มไปหมด ส่วนเอวหนาก็ยังคงทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม ทุกจังหวะที่ชายหนุ่มกระแทกเข้ามาภายในกายสาวมันทั้งดิบเถื่อนรุนแรงไม่มีความปรานี
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“พะ..พอแล้ว มันจุก อ๊ะๆ”
“หึ ฝันไปเถอะ!”
เคแลนยกยิ้มร้ายกาจแล้วเร่งจังหวะขึ้นอีกครั้งเข้าออกร่องนุ่มจนสุดทางรัก ด้วยขนาดที่ใหญ่โตของชายหนุ่มทำให้เพลงขวัญจุกเจ็บและแสบไปหมดแต่กระนั้นร่องหลืบกับตอดรัดมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ จนชายหนุ่มใกล้ฝั่งฝัน
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“อืม แน่นมาก ซี๊ดดด จะแตกแล้ว”
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!
“อ่าาาาาาส์”
สิ้นเสียงมาเฟียหนุ่มท่อนเอ็นใหญ่ก็กระตุกหงึกๆ อยู่ในร่องสาวส่งน้ำกามร้อนขาวขุ่นพุ่งออกมาจากปลายหัวหยักเต็มถุงยางอนามัย เคแลนพักหอบหายใจอยู่ชั่วครู่
ชายหนุ่มไม่รอช้าพละตัวออกจากร่างนุ่มนิ่มที่มีรอยแดงเต็มตัว แล้วจัดการถอดถุงยางอนามัยที่มีน้ำกามร้อนของตัวเองออก เขาใช้ทิชชูที่หัวเตียงมาห่อถุงยางไว้แล้วเดินโทงเทงเอาไปทิ้งลงถังขยะทันที
เพลงขวัญหลับไปเพราะร่างกายที่บอบช้ำและเจ็บปวด มาเฟียหนุ่มปรายตามองร่างบางด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม
เคแลนไม่สนใจว่าเธอจะเป็นจะตายหรือจะเจ็บปวดแค่ไหน เขาแค่ได้สอนบทเรียนให้กับผู้หญิงที่กล้ามาหยามหน้าเขาแค่นี้เขาก็สะใจแล้ว
ชายหนุ่มหยิบเสื้อผ้าของตัวเองที่ถูกโยนลงบนพื้นขึ้นมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว แล้วเดินออกไปจากห้องนั้นทันทีโดยไม่หันกลับมาสนใจหญิงสาวอีกเลย
“นายครับ ให้ผมจัดการยังไงกับเธอดีครับ” เมสันเอ่ยถามเจ้านายทันทีที่เขาลงมาจากห้อง
“หาชุดแม่บ้านให้เธอใส่ แล้วพาไปส่งที่ไร่บ้านนอกแค่นั้นแหละ”
“ครับนาย”
“ไป กลับกรุงเทพ กูเสียเวลามาทั้งวันแล้ว”
สิ้นเสียงทรงพลังของมาเฟียหนุ่ม เขาก็ก้าวไปที่รถยนต์คันหรูแล้วขึ้นรถไปอย่างรวดเร็ว