น้ำมนต์
“เลือกเอา อยากได้การ์ดเป็นผัว หรืออยากให้ฉันไปส่งเธอที่ซ่อง” เสียงเรียบพร้อมใบหน้านิ่งเอ่ยออกมา ไม่มีสายตาของความพูดเล่นเลยสักนิด
“คุณภีม...”
“เลือก!”
“คุณภีม น้ำมนต์ขอโทษ ฮึก ลงโทษน้ำมนต์ยังไงก็ได้ แต่อย่าเอาน้ำมนต์ไปให้ใคร” ฉันพุ่งไปกอดคุณภีมไว้ด้วยความกลัวทันที ฉันรู้ว่าคนอย่างคุณภีมไม่เคยขู่ เค้ากล้าทำทุกอย่าง
“ฉันบอกให้เธอเลือก” คุณภีมยังคงถามออกมาเสียงเรียบนิ่งเหมือนเดิม
“คุณภีมค๋า ฮึก จะตบจะตีน้ำมนต์ยังไงก็ได้ แต่อย่าเอาน้ำมนต์ไปให้ใครเลยนะคะ” ฉันขอร้องคุณภีมออกไปโดยที่ยังไม่ปล่อยมือจากตัวเค้า
“แล้วเธอคิดว่าความผิดครั้งนี้ของเธอมันจะต้องโดนอะไร น้ำมนต์”
ภีม
“น้ำมนต์ยอมหมดทุกอย่าง ขอแค่คุณภีมคนเดียว คุณภีมคนเดียวที่เป็นคนลงโทษน้ำมนต์นะคะ” น้ำมนต์ที่ยังไม่ปล่อยจากการกอดผมเอ่ยออกมาพร้อมทั้งน้ำตา
ครั้งนี้ผมโกรธจริงๆครับ ถ้าเกิดผมมาไม่ทันป่านนี้น้ำมนต์กับไอ้อชิจะถึงไหนก
