“คุณผู้หญิงครับ นายให้ผมไปส่งคุณผู้หญิงครับ” ทันทีที่หญิงสาวเดินลงมาที่หน้าบ้าน คนขับรถก็เตรียมรถรออยู่แล้ว เขาก็ปลี่เข้ามาหามิ่งกมลตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวฉันกลับเอง” มิ่งกมลยิ้มให้เล็กน้อย เธอไม่อยากจะติดหนี้บุญคุณอะไร เธอเรียกแทกซี่ผ่านแอพพลิเคชั่นไว้แล้ว และตอนนี้แทกซี่ก็มารอรับเธออยู่ที่หน้าบ้าน เธอไม่จำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือจากเขาอีก น้ำใจครั้งสุดท้ายที่เขาจะมอบให้เธอ เธอก็ไม่ต้องการ
“แล้วนายจะไม่ว่าผมเหรอครับ” นายชิดคนขับรถประจำตัวของจอมทัพเอ่ยออกมาด้วยความลำบากใจ เขาไม่กล้าที่จะขัดขืนคำสั่งผู้เป็นนายแม้แต่น้อย แล้ววันนี้เจ้านายของเขาก็ขับรถออกไปทำงานเอง แล้วก็สั่งให้เขารอไปส่งมิ่งกมล แล้วถ้ามิ่งกมลไม่ไห้เขาไปส่ง เขาก็กลัวว่าตนเองจะมีความผิดน่ะสิ
“ไม่ว่าหรอก เขาไม่ได้สนใจขนาดนั้น นายชิดไปทำงานเถอะ รถของฉันรออยู่ข้างนอกแล้ว” มิ่งกมลเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้
