“แล้วนั่นแกจะไปไหน”
“ผมจะไปนอนคอนโดฯ ครับ”
“นอนบ้านสักวันจะตายไหม”
“ไม่ตายครับ แต่ผมรับปากแล้วคุณแม่แล้ว ผมไปนอนคอนโดคงไม่ทำให้คุณแม่โมโหอีกใช่ไหมครับ”
“แกนี่มันกวนประสาทเสียจริง”
“ผมไปแล้วนะครับ ผมรักคุณแม่นะครับ อย่าเครียดมากนะครับคุณแม่ ผมอายุยังไม่เยอะ ไม่ต้องรีบมีเมียหรอกครับ” เขากอดท่านแนบอก ก่อนจะเอ่ยขอตัว
พอลูกชายกอด อารมณ์ของท่านจึงเย็นลงพอสมควร มองตามลูกชายไปจนสุดตาก่อนจะยิ้มออกมา ก่อนจะรีบโทร. หาปภาดาในทันที
“จริงเหรอคะคุณป้า”
“จริงสิจ๊ะ หนูเตรียมออกเดทกับตาภพได้เลย”
“ค่ะคุณป้า” ปภาดาบอกข่าวดีนี้แก่บิดามารดา สามคนพ่อแม่ลูกวาดหวังว่าจะได้กอบโกยเงินจากตระกูลพัสกร เพื่อนำมาอุดรูรั่วในครอบครัวและกลับมาผงาดอีกครั้ง
แต่มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นสิ ในเมื่อคนที่ทุกคนคาดหวังไม่ใช่หมูในอวย
“นอนแล้วเหรอ” เสียงกระซิบตรงริมหูและอ้อมแขนแสนอบอุ่นที่กอดรัดมารอบกายทำให้นัฏฐาปรือตาตื่น
