ก่อนที่เสียงกดกริ่งหน้าห้องจะดังขึ้น นึกแปลกใจเหมือนกันว่าใครมาหา เพราะปกติเธอไม่ค่อยมีใครมาหาที่คอนโดฯ แห่งนี้ นอกจากเพื่อนบ้านห้องข้าง ๆ “เดี๋ยวฐาไปเปิดเองค่ะ อาจจะเป็นเพื่อนบ้านก็ได้นะคะ” เธอมีเพื่อนบ้านที่ดี ทำอาหารก็จะแบ่งปันกันกิน คิดว่าอาจจะเป็นวิไลเลขา เพื่อนบ้านสาวที่น่ารักและมีน้ำใจกับเธอตั้งแต่ที่เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ นัฏฐาเปิดประตูออกไปก็ต้องตกใจหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อเห็นว่าเป็นคุณหญิงประไพ “นี่คือรังรักของแกกับลูกชายของฉันอย่างนั้นเหรอ สารเลว นังคางคกขึ้นวอ” คุณหญิงประไพตบใบหน้าของนัฏฐาฉาดใหญ่ “คุณแม่ทำอะไรครับนี่” ปองภพเดินมาดู ก็เห็นว่ามารดามาหา และที่เขาไม่คาดคิดคือท่านตบเมียของเขาจนหน้าหัน “ทำสิ่งที่ควรจะทำยังไงล่ะ ทำไมแกไฝ่ต่ำแบบนี้” “นัฏฐาเป็นเมียของผม ผมรักเธอ และเราก็กำลังจะมีลูกด้วยกันครับ” “มันสำส่อนไปท้องกับคนอื่นแล้วมาจับแกน่ะสิ แกอย่าหน้าโง่ไปหน่อยเลยตาภพ” “น