“คุณยายเป็นยังไงบ้างครับ” ปองศักดิ์เอ่ยถาม
“ไม่เป็นอะไร ขอบใจพวกหนูมากนะ หน้าตาหนูคุ้นๆ เหมือนฉันเคยเป็นที่ไหน” คุณหญิงประไพนึกในใจว่าทำไมเด็กผู้ชายคนนี้หน้าตาถึงได้เหมือนกับปองภพลูกชายของนางตอนเด็กนักนะ
“ต้องรีบโทร. ไปแจ้งตำรวจ คุณพ่อบอกว่าคนไม่ดีต้องกำจัด” ปองศักดิ์พูดอย่างเฉลียวฉลาดก่อนจะกดเบอร์โทรศัพท์โทร. หาตำรวจ ไม่นานก็แจ้งเหตุสำเร็จเรียบร้อย
“พวกหนูกล้าหาญและฉลาดมาก พวกหนูอยู่แถวนี้เหรอจ๊ะ” คุณหญิงประไพเอ่ยถาม ปีนี้ท่านอายุหกสิบกว่าแล้ว ร่างกายยังแข็งแรงจึงออกเดินทางไปทั่ว เพื่อให้ลืมความทุกข์ใจ โดยไปไหนท่านก็จะไปคนเดียว แต่งตัวเป็นคนธรรมดา ไม่อวดร่ำอวดรวย เพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจ
ข้อดีของคนจนก็มี ไม่ต้องถูกชิงทรัพย์ แต่เมื่อกี้โจรที่ขโมยกระเป๋าคงหน้ามืดจริง ๆ เพราะกระเป๋าไม่ได้ราคาแพงอะไร แต่ข้างในนี่สิเต็มไปด้วยทรัพย์สิน ทั้งโทรศัพท์และเป๋าเงิน นางมาเดินเล่นตรงริมหาด แถวนี้ปล
