“มาแล้วจ้ะ” ภาคินหย่อนกายนั่งลงเคียงข้างภรรยาสาวพร้อมกับส่งเสียงบอก
“ทำไมไปนานจังคะ”
“มีเหตุนิดหน่อย แต่ไม่มีอะไร”
“เรื่องสาวๆ อีกใช่ไหมล่ะคะ”
“รู้ได้ไง” ภาคินถามหญิงสาวก่อนจะอ้าปากงับช้อนที่เธอตักไอศกรีมส่งให้
“ก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งนี่คะ”
“ช่วยไม่ได้นะ คนมีอดีตก็แบบนี้แหละ”
“อย่าให้วุ่นวายมากนะคะ น้ำไม่ชอบ ถ้ายังเคลียร์ไม่ได้แล้ววุ่นวายมาถึงน้ำ น้ำไม่รับประกันนะว่าน้ำจะปล่อยพี่ไป”
“ครับผม จะเคลียร์ให้เรียบร้อยครับ”
“ดีค่ะ”
ธีรภพกับนารินมองทั้งสองคนคุยกันแล้วก็ส่ายหน้าเบาๆ ก่อนที่ไอศกรีมของชายหนุ่มจะมาเสิร์ฟหลังจากนั่งรอไม่นาน
“แล้วนี่จะปิดเทอมปี 3 กันแล้ว เตรียมมองที่ฝึกงานเอาไว้หรือยัง” ภาคินถามทั้งสามคนอย่างคนที่ผ่านเรื่องนี้มาก่อน
“ยังไม่ได้มองเลยครับ”
“ไปที่บริษัทก็ได้นะ เดี๋ยวพี่ให้คุณพจน์ช่วยดูให้”
“เว่อร์น่าพี่คิน ฝึกงานเทอม 2 ยังอีกตั้งนาน” นารินบ่นงุบงิบ
“ถามเผื่อไว
