Danger 6 ไปดูแมวห้องฉันไหม
2159 คำ
Danger 6
"ตอนนี้ก็จะเก็บไว้ให้เธอใช้คนเดียวด้วยนะ"
สิ้นสุดคำพูดของเขาอีฟลินก็กระทืบฝ่าเท้าลงบนรองเท้าผ้าใบของเขาอย่างแรงทันที
ตุบ!
"โอ๊ย! นี่เธอ แฟนกันเขาไม่ทำร้ายกันนะไม่รู้เหรอ หืม?" เขาเบ้หน้าพร้อมกระซิบบอกเธอข้างใบหู
"เสือเงียบ" เธอหันไปทำหน้าดุใส่เขาเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้ากลับมาคุยกับอาจารย์ "อีฟขอตัวนะคะ พอดีแฟนต้องพาอีฟกลับบ้านแล้ว"
เมื่อพูดจบคนตัวเล็กก็รีบลากแขนเขาให้ตามเธอไปอีกทางทันที
กึก!
"ใคร" เสียงเสือใหญ่ดังขึ้นพร้อมกับแรงยื้อแขนเธอ ทำให้คนตัวเล็กหยุดชะงักเพราะแรงของเขา
"อะไรของนาย"
"ไอ้ตี๋สูงอายุเมื่อกี้ใคร ทำไมต้องทำหน้าเสียดายตอนเธอบอกว่ามีแฟนด้วย :(" เขาขมวดคิ้วมุ่นจ้องเธออย่างคาดคั้นคำตอบ
"อาจารย์ที่ไม่ค่อยทำตัวเหมือนอาจารย์" เธอตอบไปตามความจริง อาจารย์วันเฉลิมชอบทำตัวไม่เหมาะสมกับคำว่าอาจารย์เลยสักนิด
"มันชอบเธอเหรอ" เสือใหญ่ยังไม่หยุดถามเกี่ยวกับอาจารย์คนนี้อีก เธอไม่อยากจะพูดถึงอาจารย์แกมากเท่าไหร่ ยังขนลุกไม่หาย
"ไม่รู้ พอดีว่าสวย ใครๆ ก็ชอบอะนะ" เธอตอบยิ้มๆ บอกปัดๆ เขาไปเพราะไม่รู้ว่าอาจารย์แกชอบเธอหรือแค่อยากหลีเฉยๆ
แต่คำพูดถัดมาของเขานี่สิ!!
"ชิ! ก็งั้นๆ"
งั้นๆ เหรอ!! :(
"ฉันไม่สวยแล้วจะมีคนชอบหรือไง"
หน็อยแน่ ถึงไม่สวยมากเท่าสเปกเขาแต่มีคนชอบนะเฟ้ย! เธอก็ต้องสวยบ้างสิ
ใช่หรือเปล่า ToT โคตรเสียเซลฟ์เลยให้ตายเถอะ
"ใครชอบเธอบ้าง ไหนบอกฉันมาดิ" แต่หมอนี่ก็เอาแต่จี้ถามเธออยู่ได้
"ทำไมต้องบอก ไม่เห็นจะเกี่ยวกับนายเลย"
"ทำไมจะไม่เกี่ยว ก็แม่เธอสั่งให้ช่วยดูเธอ ฉันก็ต้องมีสิทธิ์รู้สิว่าใครจีบเธอบ้าง" ทำไมต้องเอาแม่มาอ้างด้วยเนี่ย เขาแค่อยากรู้เองหรือเปล่า
ชิ! มันน่านัก!
"อยากรู้มากหรือไง ว่าใครจีบฉัน" อีฟลินกอดอกหรี่ตาจ้องหน้าเขา ก่อนจะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
"เออ! ฉันอยากรู้ พอใจยัง :(" เขาตะโกนออกมาอย่างหัวเสียเมื่อเธอต้อนเขาให้พูดออกมา
"ก็นายไง"
"ฮะ?" เสือใหญ่ได้แต่อุทานออกมาเสียงแผ่ว
"นายไงจีบฉันอยู่" เธอพูดซ้ำอีกครั้งด้วยสีหน้ายิ้มๆ มองเขาที่ทำตัวโคตรจะเลิ่กลั่กไปหมด
"บะ บ้าเหรอ คะ ใครจะไปจีบเธอวะ" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก บ่นอุบอิบพร้อมกับเสหน้าไปมองอย่างอื่น หูแดงหน้าแดงไปหมด
นี่เขาโกรธจนหน้าแดงหรือไง แค่แกล้งเองนะ
"ก็แล้วไป ฉันแค่พูดเล่น อยู่ดีๆ ก็เข้ามาทำดีด้วย นึกว่าจะจีบเสียอีก โด่~"
แต่คนที่เข้ามาจีบ ไม่ได้ทำตัวแบบเขาเสียหน่อย!
กึก!
ร่างสูงชะงักกับคำพูดของเธอก่อนที่เจ้าตัวจะหันหน้ามาจ้องเธอนิ่ง ชิ! จะมองก็มองไปเธอไม่สนหรอก
"ก็ถ้าคิดว่าสวยนักให้ฉันจีบอีกสักคนไม่ได้หรือไง" เขาพึมพำเสียงแผ่วจนแทบเป็นเสียงกระซิบอยู่แล้ว
"หือ? เมื่อกี้นายพูดว่าไงนะ" เธอย่นคิ้วก่อนเอ่ยถามเขาอีกครั้ง
"เปล่า หน้าก็งั้นๆ แค่ปากนิด จมูกหน่อย ตัวก็ขาว ขนตาก็ยาว ตาก็โต ตัวเล็ก แต่..." นมใหญ่ อันนี้เขาไม่ได้พูดออกไป
"หือ?"
"แต่ก็งั้นๆ แหละ ไม่ได้สวยอะไรมากมาย" เขาโบกมือปัดๆ ก่อนจะยกนิ้วเกาแก้มของตัวเองเล็กน้อย
"ชิ! สเปกนายคงสูงมากจนฉันไม่เข้าข่ายสินะ ก็ไม่แปลกอะไรหรอก เหอะ :("
เขาคงมีสเปกสาวที่สูงเอาเรื่อง จะมองเธอไม่สวยก็ไม่เห็นแปลกอะไร
"ก็เปล่า สเปกฉันไม่ได้สูง เตี้ยแค่นี้เอง :)" ว่าแล้วก็อมยิ้มก่อนยกมือตัวเองขึ้นมาเสมอกับปลายคางของเขาแล้วก็เลื่อนมายังศีรษะของเธอ "แค่นี้เอง"
"ฉันถามสเปกไม่ใช่ความสูงสักหน่อย"
"ฉันก็บอกสเปกอยู่นี่ไง :)" เขามองเธออย่างยิ้มๆ ก่อนเดินผิวปากไปอีกทางทันที ปล่อยให้คนตัวเล็กยืนงงๆ กับคำพูดของเขาอยู่ตรงนั้น
****
"อะไหล่รถของหนูอีฟมันหมดสต็อก ลุงต้องสั่งเข้าจากต่างประเทศ อีกสองสามอาทิตย์กว่าจะมาส่ง รอหน่อยนะ"
"ได้ค่ะ" อีฟลินพยักหน้าให้ลุงนพหลังจากที่ลุงโทรตามให้เธอมาพูดคุยเกี่ยวกับรถที่เธอส่งไปซ่อมเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แต่หาอะไหล่ไม่ได้เลยต้องปรึกษาเธอว่าจะเอาอย่างไร
ผลสรุปคือลุงสั่งอะไหล่มาเปลี่ยนจากต่างประเทศให้ และเธอจะยังไม่มีรถใช้ต่อไป
"ช่วงนี้เดี๋ยวลุงให้เสือใหญ่ไปรับไปส่งแล้วกันนะ หนูอีฟจะได้ไม่ลำบาก" ลุงนพพูดยิ้มๆ ยามมองมายังเธอ แต่แบบนี้เธอออกจะเกรงใจไปหน่อย แล้วอีกอย่างเสือใหญ่ไม่รู้เต็มใจไปรับไปส่งเธอหรือเปล่า
"ไม่เป็นไรค่ะลุงนพ อีฟไปเองได้"
"อย่าเกรงใจเลย แม่ของหนูอีฟฝากลุงกับเสือให้ช่วยดูแลหนูอีฟอีกแรง เราก็คนกันเองทั้งนั้น"
ลุงนพเอาแม่มาอ้างแบบนี้ทำให้เธอปฏิเสธไม่ลงอีกแล้ว
"ค่ะ..." อีฟลินได้แต่พยักหน้าตอบรับลุงนพไป ก่อนที่ลุงแกจะเดินเข้าไปหาลูกค้าอีก 2 รายที่รอคุยเรื่องรถอยู่ แต่ก็มีเสียงหนึ่งตะโกนออกมาจากบ้าน
"ป๊าหมิงหิว มีอะไรกินบ้าง"
"หมิง ป๊ายุ่งกับลูกค้า รอไปก่อน" ลุงนพแทบจะเบรกหัวทิ่มเมื่อลูกชายคนเล็กเรียก
"แต่หมิงหิว!"
"เอ็งนี่! เดี๋ยวก็คลุกข้าวหมาให้กินเสียหรอก!" ลุงเองก็ชักจะหัวเสียกับลูกชายคนเล็ก เพราะเขาเองก็ยุ่งกับลูกค้าอยู่
"ไม่ง้อป๊าก็ได้..." น้องหมิงเอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนจะหันมายิ้มให้เธอ "พี่อีฟคร้าบบบบ"
"หือ? มีอะไรเหรอ"
"พี่อีฟว่างปะ ทำอะไรให้ผมกินหน่อยได้ไหม ผมหิวอ่า" น้องหมิงกะพริบตาปริบๆ มองเธอราวกับลูกหมาขอข้าวกิน แบบนี้ก็ปฏิเสธไม่ลงอีกแล้ว
อะไรวะเนี่ย! คนบ้านนี้ทำเธอปฏิเสธไม่ลงกันทุกคนเลย ToT
"เอ่อ... ได้สิ แล้วเราอยากกินอะไรล่ะ"
อีฟลินเข้ามาทำอาหารง่ายๆ ให้กับน้องหมิงทาน แถมยังอยู่เฝ้าน้องมันอีก เพราะลุงนพออกไปกับลูกค้า ไม่รู้จะกลับมากี่โมงแถมเสือใหญ่ก็ยังไม่อยู่อีก
"พี่อีฟเนี่ยทำอาหารเก่งจัง อร่อยด้วย"
"เวอร์ละ" เธอแยกเขี้ยวใส่น้องมันให้ทีหนึ่ง เธอแค่ทำข้าวไข่เจียวกุ้งสับ ไม่ใช่อาหารยากๆ สักหน่อย
"ผมพูดจริงๆ เหมาะเป็นแม่ศรีเรือนสุดๆ"
"พูดแบบนี้ต้องการอะไรอีกล่ะ" อีฟลินได้แต่หรี่ตามองหมิงอย่างคาดคั้นคำตอบ
"ก็...เปล๊าา"
"แน่ะ!" คิดว่าเธอจะเชื่อเด็กคนนี้หรือไง!
"นี่พี่อีฟ พี่คิดว่าเฮียเสือเป็นคนแบบไหนเหรอ :)" จู่ๆ น้องหมิงก็โพล่งถามเธอขึ้นมาดื้อๆ
"ถามพี่ทำไม"
"ผมแค่อยากรู้ไม่ได้เหรอ"
จะอยากรู้คนที่นิสัยเหมือนตัวเองทำไมกัน มองกระจกไม่ดีกว่าเหรอหมิง! -_-
"ก็...ปากเสีย ขี้เก๊ก ดูเถื่อนๆ หน้าโหดอะ"
"ใช่มะ แล้วพี่คิดว่าคนแบบเฮียเสือจะเลี้ยงแมวปะ"
"หือ? เลี้ยงแมวเหรอ" อีฟลินได้แต่ทำตาโตเมื่อได้ยินคำว่า 'แมว' เธอชอบแมว และหมามากแต่เพราะแม่เป็นภูมิแพ้เธอเลยไม่ได้เลี้ยง ทำได้เพียงกดแชร์โพสต์น่ารักๆ ในเฟสเท่านั้น
"ใช่สิพี่ เมื่อสามวันก่อนเฮียไปซื้อแมวมาเลี้ยงด้วย ผมนี่งงไปเลย" หมิงทำหน้าเหลือเชื่อให้พี่ชาย เพราะร้อยวันพันปีไม่เคยคิดจะเลี้ยง แต่เมื่อสามวันก่อนดันซื้อมาได้
"แล้ว... แมวอยู่ไหนอะ" เธอมองซ้ายมองขวาเพื่อหาตัวของแมวน้อยที่หมิงพูด แต่ก็ไม่เห็นสักตัว
"เฮียเอาไปเลี้ยงบนห้อง"
"อ้าว แบบนี้ก็ไม่ได้เห็นอะดิ" อีฟลินได้แต่ทำหน้าเสียดาย เธออยากเล่นกับแมวอ่า
"รอเฮียกลับมาดิ เดี๋ยวเฮียพาไปเล่นบนห้อง :)" น้องหมิงบอกพร้อมกับอมยิ้มนิดๆ
"ให้เล่นจริงเหรอ" ไม่รู้เสือใหญ่จะยอมให้เธอเล่นไหม อย่าว่าแต่เล่นกับแมวเลย ห้องเขาก็ไม่รู้จะยอมให้เธอเข้าไปหรือเปล่า
"โห~ กับพี่อีฟ เฮียยอมให้ทำมากกว่าเล่นด้วยซ้ำ แค่พี่อีฟบอกเฮียก็แทบจะเปิดห้องรอเลย เชื่อหมิงสิ"
จริงดิ
"หมิง" เธอเรียกชื่อน้องเสียงเรียบก่อนที่เจ้าตัวจะครางตอบในลำคออย่างสงสัย
"หือ?"
"โตไปอยากทำอาชีพอะไรเหรอ"
"ผมอยากเป็นคนว่างงานที่ร่ำรวยอะพี่อีฟ"
"ไอ้...!! -_-!" เธอก็ไม่น่าหวังคำตอบที่มีสาระจากน้องชายเสือใหญ่เลย
"พี่ถามทำไม" น้องเอ่ยถามเธอพร้อมกับกินข้าวในจานคำสุดท้ายพอดี
"ก็นึกว่าเราอยากเป็นบาร์เทนเดอร์เสียอีก"
"ทำไมอะ" น้องขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
"ก็เราชงเก่ง นึกว่าอยากทำงานด้านเครื่องดื่ม!"
ขยันชงเธอให้กับพี่ชายเขาเสียจริง มาบ้านทีไรก็เอาแต่ชงเธอไม่หยุด
"แหะๆ ผมแค่พูดเล่น" แล้วทำไมต้องหัวเราะแห้งๆ กลบเกลื่อนด้วย
อีฟลินได้แต่นั่งเฝ้าน้องหมิงจนเจ้าตัวขอเข้าไปเล่นเกมในห้อง แล้วทิ้งเธอให้อยู่ในห้องรับแขกพร้อมกับเปิดหนังให้เธอดู
น่าเบื่อ! หนังอะไรวะเนี่ย ไม่มีความตื่นเต้นใดๆ เลยให้ตายเถอะ
"หมิง! พี่ขอเปลี่ยนหนังนะ ดูแล้วพี่จะหลับ!" เธอตะโกนส่งๆ บอกน้องหมิงไป ไม่รู้เจ้าตัวจะได้ยินหรือเปล่า แต่...
"เธอ... ดูอะไรเหรอ?" เสียงทุ้มของใครบางคนก้มลงมากระซิบข้างหูเธอจนคนตัวเล็กสะดุ้งสุดตัวหันกลับไปมอง
แล้วพบว่าเป็นเสือใหญ่นั่นเอง
"อ๊ะ! เสือใหญ่ตกใจหมด นายเป็นผีหรือไงทำไมไม่เคาะประตูบ้านก่อนเนี่ย!"
มือเล็กยกขึ้นทาบอกตัวเองเบาๆ ถ้าเกิดเธอหัวใจวายขึ้นมาจะทำไง!
"ก็นี่บ้านฉัน จะเคาะทำเพื่อ" เขาตอบด้วยสีหน้านิ่งๆ เหมือนจะกวนประสาทเล็กน้อย
เมื่อนึกตามที่เขาพูดก็ทำคนตัวเล็กเอ๋อรับประทานไปทันที เธอก็ลืมไปว่าอยู่บ้านเขา
"เอ่อ..." ขอโทษได้ไหมเล่า!
"เธอยังไม่กลับบ้านเหรอ" เขาถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กนิ่งไป
อีฟลินมองนาฬิกาบนผนังมันบอกเวลาเกือบสองทุ่มครึ่ง เธอควรจะกลับบ้านได้แล้วมั้ง
"นายมาแล้ว งั้น...ฉันกลับก่อนนะ"
ในเมื่อเขามาแล้ว เธอก็ไม่ต้องเฝ้าน้องหมิงอีกต่อไป แต่ก็มีเสียงตะโกนลงมาจากชั้นสอง พร้อมกับเจ้าตัวแสบที่รีบวิ่งลงบันไดมาหาพี่ชาย
"เฮียเสืออออ! กลับมาแล้วเหรอ"
"หมิงอย่าวิ่งเดี๋ยวก็ตกบันไดหรอก" เสือใหญ่ดุน้องชายยกใหญ่ ที่กล้าวิ่งกระโดดลงมาจากบันไดสามขั้นสุดท้าย
พร้อมกับเดินมาเขย่าแขนพี่ชาย... แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"เฮีย! พี่อีฟอยากดูแมวในห้องเฮีย พาพี่อีฟไปดูหน่อย"
"ฮะ!?" ดะ เดี๋ยวสิ!! เธอยังไม่ได้บอกว่าจะดูเลยนะ!
ไอ้น้องหมิงมันเล่นเธอแล้ว!! ToT
"เธออยากดูเหรอ :)" เสือใหญ่หันมาจ้องหน้าเธอพร้อมกับอมยิ้มน้อยๆ
อ๊ากกก!! หมิงนะหมิง ทำไมทำแบบนี้กับเธอ!
"พี่อีฟอยากเล่นแมวด้วย ไปดูแมวในห้องเฮียสิพี่อีฟ มัน 'ใหญ่' มาก" น้องหมิงหันมาดึงแขนเธอให้เข้าไปใกล้พี่ชายตัวเอง ก่อนจะจับมือของเสือใหญ่ให้กุมมือของเธอเอาไว้
"มะ ไม่ดีกว่า..." อีฟลินคิดจะดึงมือตัวเองกลับ แต่เสือใหญ่ก็จับมันไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ก่อนจะเอ่ย...
"ไม่อยากดูจริงเหรอ แต่ฉันอยากให้เธอดูนะ"
"..." คนตัวเล็กได้แต่จ้องหน้าเขานิ่ง ก่อนที่เสือใหญ่จะประสานฝ่ามือใหญ่เข้ากับร่องนิ้วทั้งห้าของเธอ
"ไปดูแมวห้องฉันกันไหม :
- ผู้เขียน
