51 อ่อนเพลีย

1953 คำ

หลังจากพยายามตั้งสติอยู่ภายในห้องน้ำจนอาการร่างกายทุกอย่างเริ่มกลับมาเป็นปกติ สองเท้าบางก็เดินออกจากห้องน้ำกลับไปหาลูกชายกับพ่อของลูกที่ยืนอยู่ ทว่าขณะที่กำลังจะเดินเข้าไป ดวงตากลมสวยก็ต้องชะงักไปกับภาพตรงหน้า ภาพของหมอสาวที่เคยมากับหญิงสูงวัยกำลังยืนยิ้มพูดคุยอยู่กับคนตัวสูง ความรู้สึกบางอย่างก่อเกิดขึ้นมาในทันทีที่เห็น โดยในตอนนั้นเอง “แม่ค้าบ” เสียงเด็กชายที่ยืนอยู่เอ่ยเรียกร่างสวยขึ้น โมนาจึงได้สติพยายามทำตัวเป็นปกติเดินตรงเข้าไป หมับ! วีคีนไม่รอช้าที่จะกอดรัดที่แขนคนเป็นแม่แน่นแสดงความชัดเจนให้ทุกคนได้รู้ว่า โมนาเป็นแม่ของตัวเอง แพรวาที่เห็นจึงชะงักนิ่งไปกับความฉลาดเกินวัยของเด็กชาย “ถ้างั้นแพรขอตัวก่อนนะคะ” พูดจบ หมอสาวก็เดินออกไปในทันที เวคินทร์จึงหันกลับไปมองสองแม่ลูกที่ยืนอยู่ ทว่าสีหน้าของอดีตคนรักของเขากลับดูราบเรียบกว่าทุกครั้ง “มีอะไรหรือเปล่า” เจ้าของใบหน้าหล่อถาม แต่ร่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม