เมื่อเทพสงครามจากไป บรรยากาศรอบกายผ่อนคลายอย่างรวดเร็ว เหมยหลิงหันมองเซียนซ่งจวินที่กำลังยิ้มละมุมอย่างเหม่อลอย ภายในใจรู้สึกอบอุ่นและมีความรู้สึกคุ้นเคยสนิทชิดเชื้อทำให้เหมยหลิงเอ่ยพูดคุยกับเซียนน้อยทันที
“พวกท่านมั่นใจได้อย่างไรว่า ข้าเป็นจิ้งจอกเก้าหางตัวจริง” เหมยหลิงตัดสินใจถามความในใจ นางจำได้ว่าตัวเองเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่หลุดเข้ามาในนิยายเท่านั้น
“ไม่ว่าจะเป็นกายหรือจิต ท่านเป็นจิ้งจอกเก้าหางเหมยหลิงแน่นอนขอรับ หากเพียงแค่มองกายจำแลงไม่ออก ท่านเทพสงครามย่อมเป็นเพียงชื่อเรียกขานเท่านั้น"
สิ่งที่เซียนน้อยบอกคือ เมื่อเทพสงครามบอกว่าใช่ย่อมใช่ ไม่มีความหมายอื่น เหมยหลิงย่อมเข้าใจในทันที ในเมื่อทุกคนยืนยันว่านางคือจิ้งจอกเก้าหางตัวจริงเสียงจริงนางก็จะเชื่อแล้วนะ
“เช่นนั้น ปีศาจจะหวาดกลัวข้าหรือไม่” เหมยหลิงเองก็พึ่งสังเกตเห็นข้อนี้ คิดแล้วก็ขำนางกังวลกลัวปีศาจพระสนมเสียนเฟยกำลังวา
