หลังจากที่มาพักอยู่คฤหาสน์ใกล้ป่าศักดิ์สิทธิ์ เหมยหลิงก็ถือโอกาสไปเดินเล่นที่ป่าศักดิ์สิทธิ์ประจำ ความสดชื่นกลิ่นอายดินป่าไม้ ทำให้จิตใจของนางสดชื่นขึ้นมาก
เพราะอยู่ใกล้ป่าศักดิ์สิทธิ์สิ่งที่เหมยหลิงไม่รู้คือ นางอยู่ใกล้เผ่าพันธ์และที่นี่ก็มีพลังของพื้นดิน ทำให้เหมยหลิงรู้สึกว่า พลังของนางเริ่มเชื่อฟังมากขึ้น
ก่อนที่เหมยฮว่าจะจากไปได้สั่งไว้เพียงว่าเมื่อจิตตื่นตัวจะควบคุมพลังได้เอง เหมยหลิงเข้าใจว่าตอนนี้พลังจิตของนางตื่นขึ้นมาแล้ว
ในขณะที่กำลังนั่งคิดเรื่อยเปื่อย ตงซิงหยวนได้เดินมานั่งข้างกายร่างบาง
ที่นี่ เหมยหลิงได้สร้างห้องปรุงโอสถขึ้นมา นางเองก็อยากทำอะไรที่มีประโยชน์บ้าง จึงเอ่ยขอความเห็นจากสามี
“ท่านพี่ข้าอยากรับศิษย์ปรุงโอสถ”
ตงซิงหยวนใช้มือปัดปอยผมให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยน เขามองใบหน้าแสนจะบริสุทธิ์นั้นอย่างรักใคร่
“เจ้าจะเหน็ดเหนื่อยเกินไปไย ตอนนี้ทั้งเจ้าและข้าต่างไร้หน้าที
