หลังพิธีแต่งงาน ตงซิงหยวนกับเหมยหลิงก็เดินทางไปยังคฤหาสน์ที่สร้างไว้ที่ขอบป่าศักดิ์สิทธิ์ในรุ่งเช้าอีกวัน
ก่อนตบแต่งตงซิงหยวนตั้งใจจะขับอนุทั้งหมดของเขาออกเรือน แต่เหมยหลิงได้ห้ามเอาไว้ เพราะคิดว่าสักวันหนึ่งตนเองต้องจากไป แต่ไม่ได้เอ่ยตามจริง เพียงให้เหตุผลตนเองไม่อยากเป็นคนใจแคบ และโชคดีที่ ตงซิงหยวนมีบุตรหลายคนก่อนหน้า ทำให้ไม่ต้องกังวลมากไปกว่านี้นัก
เมื่อวันก่อนพิธีเหมยฮว่าได้เข้ามาอวยพรและบอกจะไปธุระสักพักแล้วจะกลับมา ให้ตัวเองรักษาตัวเองให้ดี
ในระหว่างทาง มีผู้คนมาต้อนรับมากมาย หลายครอบครัวมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เจ็บไข้ได้ป่วย ก็สามารถดูแลตัวเองได้ และอยากจะเห็นโฉม
เหมยหลิงทอดสายตามองออกนอกรถม้า รู้สึกอิ่มเอิบใจกับภาพที่เห็น เธอเองก็ไม่ได้คิดว่าเรื่องราวจะเป็นไปมาได้ขนาดนี้ ความรักความศรัทธาที่ชาวบ้านให้ ความรู้สึกที่ได้รับเช่นนี้ ไม่เคยได้รับมาก่อน ในท่ามกลางฝูงชนที่ม
